Okullardan ne bekleyelim,biz ne yapalım?

Yarın (bugün) okullar açılıyor..

Az ya da çok bir telaş,bir heyecan,özellikle küçük sınıf öğrencileri için.

Anne babalar olanaklarını sonuna kadar kullanarak alabilecekleri en iyi araç gereci aldılar, hazırlıklar tamamlandı…Okulun yolu tutulacak…

Hepimiz biliyoruz ki okula ve eğitime sözde çok önem veren ve şeklen her şeyi yerli yerinde yürüten bir yapımız vardır.

Hep bir ağızdan deriz ” aman çocuğum okusun,iyi bir eğitim alsın,mutlaka üniversiteye gitsin,başarılı olsun…”benim çocuğum okuyacak…”Okullarımızda bilgisayar ağı var,teknoloji en ücra yerlere bile ulaştı,tüm kitapları biz veriyoruz,planlama programlama internet üzerinden …

Acaba her şey göründüğü kadar mükemmel mi?

Her şey bizim istediğimiz gibi sonuçlanıyor mu?

Biz ne istiyoruz?

İstediklerimiz gerçekçi mi?

Okulda başarılı olmak yaşamda başarılı olabilmeyi sağlayacak mı?

Okulda başarılı olamayan çocuklarımız için yapılacak hiçbir şey olamaz mı?

Onları hayata yeterinde hazırlayabiliyor muyuz?

Çocuklarımızı hayatta başarılı kılmak sadece eğitimcilerin sorumluluğunda mı?

Bu ve benzeri soruları sormak ve cevaplarını bulmak başta öğrenciler yani çocuklarımız için oldukça yararlı sonuçlar oluşturacaktır.

Çünkü hem eğitim sistemimizi hem de eğitim teknikleri tüm öğrencilerin kişisel özelliklerini,yeteneklerini ortaya çıkaracak nitelikte değil.Aynı zamanda okullardaki koşullar ve fiziksel yetersizlikler de eklenince,çocuklarımızı okula gönderdik bizim sorumluluğumuz bitti diyemeyiz.

Aksi halde üniversite kapılarına yığılmış milyonlar,mutsuz ,başarısız r,kendini yetersiz hisseden gençlerden oluşan bir toplum olmazdık.

Ancak yeni bir başlangıçta her zaman yapılacak bir şeyler vardır.ve hiçbir zaman da geç değildir…