Okumak ve başarmak

Çocuklarımızı hala “çalış çocuğum”, “Bu çalışmayla bu sınavı zor kazanırsın”, “çalışmazsan sınıfta kalırsın”, “Bu çalışmayla adam olamazsın” gibi sözlerle çalışmaya yöneltme çabalarını sürdürürken bilimsel araştırmaların ortaya koyduğu; kaygının artırılmasının öğrenme motivasyonunu yükseltmediği aksine beyinde öğrenmeyi güçleştiren etkenlerin ortaya çıkarılmasını sağladığı gerçeğini düşünmeyiz yada bilmeyiz.

Sürekli olumsuz pekiştirenler kullanarak çocuklarımızı doğru yöne yönelttiğimizi düşünürken aslında onların kafalarında hep olumsuzlukları ve başarısızlığı öne çıkartırız.

“OKU ve BAŞAR” İşte bize göre mucize söz. Okumak ve başarmak hep bizden önde olmalarını istediğimiz ve fırsat buldukça “bizim zamanımızda” yada “bize bu fırsatlar verilseydi” diye önlerine temcit pilavları koyduğumuz çocuklarımıza ne yaptığımızı görmek için sağlam bir empati gerekiyor galiba. Evet hadi birlikte bir deneyelim bunu, geçmişte aynı sözleri bizde babalarımızdan annelerimizden sıkça duyardık ve içimizden az kalaylamamıştık onları düşünsenize “tahta çanta”, ” gaz lambası” hikayelerini “yürüyerek okula gitmeleri”, ” köyde okul olmadığı için kilometrelerce kat edilen okul yollarını” defalarca dinlemediniz mi? Ve sürekli başarısızlığımızın bir nedeninin büyüklerimizin bize gösterdiği davranışlar olduğunu dile getirmedik mi?

Onları; çocuklarımızı, denetleyelim fakat kendi hallerine bırakalım biraz. Bizi anlamadıklarından şikayet ettiklerimiz gibi davranmayalım. Fırsat verelim, doğru bildiklerini yapmalarına. Zaman zaman destek olalım, anlamsız gelse de ortaya koymaya çalıştıklarına. Bizim istediğimiz değil, evet evet bizim isteyip de, olmayı bir türlü başaramadığımız meslek değil, kendi istedikleri meslekten olmalarına yardımcı olalım.

Hasan Nafi COŞKUN

“ELİNİZDEKİ TEK ARAÇ ÇEKİÇSE, ÇEVRENİZDEKİ HER ŞEYİ ÇİVİ OLARAK GÖRMEYE BAŞLARSINIZ.” (Abraham Maslow)