Okumuş Adam

Ağızdan çıkan bir söz girmez ki geriye
Neler söyledin sen öyle neler
Cevap vermedim, hemen kaçtım yanından
Gönlümün sultanıydın inan bir zamanlar
Düşüyorsun aşağı doğru, haberin var mı
Köy çocuğuydum ben okudum yüksek mektepde
Kamuda memur oldum, amir oldum, şimdi emekli
Toplumda yerin yok, okusan ne olacak dedin
Yıktın beni o an, içime doldu hicran
Çevremin olmadığını söylemek istedin herhalde
Yirmi iki yaşında çıkmışım köyümden gurbet diyarına
Bir o şehirde, bir başka ilçede görev yapmışım
Doğal değil mi memleketimde çevremin olmaması
Hem sana ne zararı var, benim şikayetim yok ki
Mektepler dışında okuduğum kitapları nerden bileceksin
Koliler dolusu kitaplarımı bağışlamışım ben
Hiç kimseden duymadım böyle yaralayan sözleri
Kendime göre arkadaşlarım, dostlarım var benim
Toplumda yer edinmek benim meselem değil
Tanıyanlarımın gönlüne girebilmek önceliğim
Son baharımızı yaşıyoruz artık ikimiz de
Bir tatlı muhabbetin oldu mu senelerdir
Her nefis kendisi verecek hesabını nasıl olsa
Merak etme, ben hesabımı kendim veririm Tanrı'ya
Varsa bir sorun konuşarak çözmek yerine
Kavgacı kadınlar gibi bağırıp çağırıyorsun
Haksız yere bir kalp kırmak günahtır bilmiyorsun
Cahilliğini bir türlü kabullenmiyorsun
Kulların takdirini beklemem zaten
Beni yeter ki Tanrı takdir etsin.