Öküz, Plaj, tilki

"Aslında çok zor değil. Haftada bir gün bir kaç saat dolaşsan tertemiz oluyor plaj. Bizim plaj da plaj yani. Öyle 200-300 metre değil. Hemen, hemen 1 km. Yazın daha sık dolaşmak gerek ama yazın Nilgün kardeş gelir, Çiğdem Hanım da var. Onlar plaja giderken kitaplarını güneş yağlarını, havlularını alırken yanlarına bir de poşet alılar. Atılmış şeyleri toplayıp koyarlar poşete. Ben bakınca anlarım. Onlardan biri geçmiş buralardan az önce.

 

Bütün bunları iç huzuru duyarak yapabilmeli insan. Siz niye yapmıyorsunuz demeden, bak ben yapıyorum diye övünmeden, gerilmeden, öfkelenmeden, kırmadan, kırılmadan, çöpleri atanlara saldırmadan, laf atmadan, gönülden yani.

 

Mesela ben öküze “öküzsün sen” demem. Bilirim anlamaz çünkü. Öyle bakar yüzüme bön bön değil mi? “Bak öküz buralara pislemeyeceksin, şuraya pisleyebilirsin” desem dinler mi? Hele bir de öküzle kavga etsem beni görenler ne der? Bana gülmezler mi, kafayı yemiş bu, öküzle muhatap oluyor diye ayıplamazlar mı? En sonunda öküz bana düşman kesilip “tos” vurmaz mı? Oysa ben öküzün pisliğini alıp bir de “günaydın” desem, “iyi günler” desem daha iyi yönlendirebilirim belki. Hem ben dahil herkes gülümser değil mi öküze selam veriyor diye. Daha hoş yani. :) O zaman belki utanır öküz. Siz hiç mahçup öküz gördünüz mü? Ben gördüm. Tekne de biri poşeti atınca denize “Niye attın poşeti denize?” diye sormuştum. Bana “Boştu abi içinde bir şey yoktu” demişti. Ben de geri dönüp almıştım poşeti denizden. O zaman görmüştüm ilk mahçup öküz.

 

Hüseyin amca var burada bana “çöpçü” dedi mesela. Küçümsedi mi beni? İhtiyar o sevilesi biri. Kırılayım mı ben ona, küseyim mi? Hem ne farkı var ki, ha çöpçü, ha inşaatçı, ha fayansçı. Böyle bir şey işte. Değil mi?

 

Sadece öküz yok ki. Tilkilerde var. Ne yapıyoruz o zaman. Mesafeyi ayarlıyoruz. Çit yapıyoruz falan. Akıllılar ya zaten yanaşmıyorlar sana. Çifteyi alıp vurup öldürmek mi gerekli tilkiyi. Hayat bu böyle. Sen koruyacaksın kümesi.

 

Hem demiyor muyuz her şeyin başı sevgi. Sen iyi bir şey yapınca, bir iken oluyorsun iki, sonra üç. Üç olsan yetiyor zaten. Özeniyor insanlar iyiliği."