Okyanus yüreklim

Hani vardır ya insanın yaşadığı dönüm noktaları,
İçini kimi zaman acıtır, kanatır yüreğini,
Çakılıp kalırsın, olduğun yerden çıkamazsın
Bir el tutsun istersin elinden

Ağlayıp içini dökmek istersin nehir gibi
Akıttıkça gözyaşını, anlattıkça dertlerini,
Senin üzüntülerini, yaşıyorsa seninle
işte; O dur senin gerçek dostum diyeceğin,

Benim denizlerim vardı içimi döktüğüm,
Bana sığmıyanları boşalttığım.
Kimi zaman çağlayıp, kimi zaman durulduğum,
Denizlerim vardı benim.

Denizlere sığmadı yüreğim
Gel dedi, biri ver elini, çağlama artık
Sil gözyaşlarını, kanatma artık yüreğini,
Gül ki güllerle dolsun yüreğin
Kimsin dedim, dostunum, dostum dedi.