Olağan bir ayrıcalık

Kırılan bir aynada, kendini ayrı ayrı görmek gibi ! Karanlığın içinde doğar, heyecanı içinden fışkırır ! Kötü olana çağırır, kandırır, seslenince durmadan haykırır !

Yüksekte yerini kabullenemeyen, ucuz hareketlere bel bağlayan, insanı tuzaklarla yakalayan.. Korkusu olmayıp, yok etmek için insandan çalan !

Hiçbir zaman gerçeği göremeyecek, giyindiği elbise zehirleri gizleyecek. Vakit geçerken, bir yıl, bir gün gibi gelecek.

Kaçış, kalbinin sesini dinlemen ile güzel yollara çıkamayacak, boğumlu düzenlerde işleyecek. Ne soracaksan sor, her şey yeniden başa dönüp, yeni bir av arayacak.

Kurtulmak en tabii haktır. Yaşamak hakkını verince olağan bir ayrıcalıktır. Eşit değil söylenilenler duyulanlarla bu yüzden mutluluk görünemiyor sonunda.

Şimdi ellerin şakaklarında, ızdırap kök salınca, gidecekse yine ayrı yollara, söylediklerin boş bir odada yankılarda. Duyulmuyor !

Bakarsın son kez de olsa isteğin gerçekleşir. Yok etmek için zorlayan bu dava değil, mutluluğa açılan bir pencere olur her anı..

Bir masal gibi.. Ama sonu belli. Gittiğinde gördüğün yeni hayaller gibi..

Unutulanlar, önemsiz göründüğünden.. Düşünceler yok oluyor. Sevgin kalbinde yeniden yeşermek istiyor. Hüzünler belki ezelden..

Neşeli ol ! deyince, otomatik olarak karşındakinden bekliyorsun aynı şeyi. Yapabildiğini iste ! Bu kadar kolay. Yeni sözlere kanma! Yalanlara aldırma !

Bugün kararsız bir süreç kendini gösteriyor. Yapamadığın bir şey olunca, parmakların seni işaret ediyor. Kusursuz değil hiçbir şey, sevgin belki de seni özgür kılıyor.

Bakmışsın, yok etmek için zorlayan bu dava değil, sorguladığın, içini kaplayan, mutluluğa bulanan bir dünya ufukta oluşan, yeniden yaşatan !

selin428@yahoo.com.tr