Olanı, Olduğu Gibi Görmek

Olanı, olduğu gibi görmek gereklidir! Çoğumuz, "ben böyle yapıyorum, zaten" deriz, ama pek azımız yaparız bunu. Hep olmasını düşlediğimiz dünyada yaşamaya uğraşırız. Uğraşırız uğraşmasına ama.. Yine çoğumuz, bu 'olmasını düşlediğimiz' dünyada yaşamak için hiç bir şey yapmayız. Hep başkalarından bekleriz. Okumayız, düşünmeyiz, öğrenmeye çalışmayız, sorgulamayız, tartışmayız, bildiklerimizi başkalarına aktarmayız. Kısacası 'düşlediğimiz dünyada yaşamak' için mücadele vermeyiz. Ondan sonra da isyan ederiz. Dünyanın kötülüğünden, gittikçe batağa sürüklendiğinden, bizi kimsenin anlamadığından falan dem vururuz.

Ya da bir başka çeşidini yaparız. Elimizi eteğimizi çekeriz dünyadan. Yarısı dolu su bardağına 'yarısı neden boş' diye kızarız. 'Yaşamak o kadar önemli miymiş, niye gelmişiz ki bu dünyaya, getirirken bize sormuşlar mı' der, küseriz yaşama. Kendimizin ve çevremizin sorunlarıyla savaşmaktan, onları çözdükçe alınan mutluluktan habersizce yaşar gideriz.

Hepsi de aynıdır. Aynı ölçüde tehlikelidir. Çünkü 'insandır' söz konusu olan. Ve insanların bir araya gelerek yarattığı 'toplum'dur. Her insan, önce 'çevre yaratığı'dır. İçerisinde yaşadığı toplumdan öğrendikleriyle büyür. Sonra 'çevre yaratıcısı'dır. Herkesin iyi kötü bir çevresi vardır, ailesi vardır, arkadaşları vardır. İnsanın içerisinde bulunduğu şartlar karşısında takındığı tutum, aldığı tavır; onun hem kendisini, hem çevresindeki insanları etkiler.

İşte bütün bu "etki"ler (= hayat), hepimizin ana ve ortak konusudur! Böylece; bu ve bundan sonraki blogların çerçevesi de çizilmiştir! Hepimize kolay gele..