Olma

Onun şarkı söyleme hevesi yoksa
sesinin güzelliğinden dem vuran fikir
boş tenekenin tınlaması kadar etkilidir
Ötmek istemeyen saka kuşu sıçrar daldan dala

Tözü tükenmişse metazori ateş almaz köz 
Ateşini besleyene yönelir yangın rüzgara değil
Güle kapılan insana kifayetsiz kalır gül kokan söz
Aklı fesleğende olanın gözünde kuru daldır karanfil

Duyarlılığına burun kıvırıp övgünü hiç duymazsa   
Bahar bahçenin esintisini ona yöneltmem boş çaba
Yangın sürekli değildir ama
yangını söndürmek için yağmur umarak yakaracaksan 
Yapma

Onun bilincine yön vermiyor oluşu sadır
Senin cazibenin aciz kalışıdır

İnsanın kılını kıpırdatmaz sevmediği insanın rüzgarı
İstemsiz çekildiği limanda kalbin atışı kansere çağrı
Rüzgar ölüyse nefes hiç yetmez yelkenliyi yürütmeye
Emek aşkı yaratır iddiası züğürt tesellisi hikaye

Taş kapıyı açan kırk harami değil gönül çelen sözün sihri 
Gönül odunu harlamaz ilgi duymadığı insanın istenci
Kıraç toprağın yüzünü göğe çevirmesini önlemez fırtına
İç güzellik mumdur dış güzelliğin ışığı yanında

Karşılıksız duygu güç vermez kalp atışına
Duyumsamıyorsa onda yansıması yoktur senin ilginin
Kış bahara döner ama
kışı bahara çevireceğin kanısıyla avunacaksan
Avunma

Onun ruhunda baharı uyandırmıyor oluşu Babür
Senin resminin güçsüzlüğüdür 

Öteki insanı anlamak için dinlersin anlattıklarını 
Anlamak insanın atmasıdır sevmenin ilk adımını 
Ne söylersen söyle ketum insan senin öyküne sarılmaz
insanın kalbini açmadığı insana uzak durması kaçınılmaz

Ne anlatırsan anlat anlamazsa
Anla ki onda ifadesini bulmaz sana ait olan
İnsana iyi gelir aşk ama
karşılık bekleyerek aşık olacaksan
Olma 

Onun kalbinde dağ ateşi yakamıyor oluşu sadır
Senin aşkının aciz kalışıdır

BABÜR PINAR