- Kategori
- Edebiyat
OLMADI
OLMADI
Isırdım dilimi
Kanattım dudaklarımı
Hıçkırıklara boğuldum
Gözlerimden yaş düşene kadar
Dinmeyen acıların çığlığında
Yılların hasretiyle yanıp tutuşuyor tenim
Sensizliğin ortasında kanıyor yüreğim
Kırk delinin yanından geldim
Kör kuyulara taş atmak için
Gündüzlerim şaşkın
Gecelerim yalnız ve hüzünlü
Farklı farklı yaşasak da
Gece aynı gece
Sevdamı umudumla harmanladım
Sen, özümde yoğruldukça güzelleştin
Ellerimi süremedim
Rüzgârın okşadığı saçlarına
Hasretim teninin kokusuna
Umut korkuyla sevişirken
Hasretlik bir türlü bitmiyor
Olmadı işte
Olmadı be gülüm
Olmadı…
Yol bulup içime akar Cehennem deresi
Duydum ama göremedim
Cennet neresi?
Özlemim umuda
Umudum hayallere sıkıştı
Akıntıya kapılan kaptansız gemiyim
Yitik hatıralar arasında
Dağlanmış gönüllerin dertli sazıyım
"Hatırla" desem de hatırlayamazsın
Sadece ben biliyorum acının tadını
"Aşk İki kişiliktir" demiş şair
Acı tek başına çekiliyor
Güneş'e yakın olmak
İçini ısıtmıyor insanın
Gece karanlığında
Kadeh kaldırdım gökyüzüne
Zorlasam da hayallerimi
Dinmiyor yılların özlemi
Velhasıl gülüm
Yenilmez korkulara esir ettik kendimizi
Olmadı işte
Olmadı be gülüm
Olmadı...
Harun YİĞİT