Olmayacak hayaller

Bunca yıllık ayrılığın ardından merak ettiğim birşey var...

Acaba döner misin?

Yeniden başlayabilir miyiz herşeye bıraktığımız yerden?

Belki ikimizde uslanmışızdır. Küçücük şeyleri büyük sorunlar haline getirmeyiz bu defa ne dersin? Gene ilk günki gibi titreyerek tutarız ellerimizi, gözlerimiz kaçamak bakışlar yapar birbirine. Saçlarına dokunurken ilk heyecanı yaşarız ürkek bir çocuğun masum teması gibi. Hani o çok sevdiğin park var ya oraya bile gideriz, belki sen salıncaklara binersin. Ya da o tek kalmış ağacın altında gene sevda şiirleri okurum sana.

Kimbilir hatalarımızı konuşuruz tek yanlı değil karşılıklı.

Ben senden ayrı iken nasıl yaşamadığımı öldüğümü anlatırım, sende günlerini nasıl geçirdiğini.

Ben; sen yokken her yüzde nasıl seni gördüğümü, her mevsimde değil her gün dönmeni nasıl dört gözle beklediğimi, sanki sen duyuyormuşcasına sana nasıl sevilerimi sunduğumu anlatırım.

Sen gülümsersin gene dinlerken sessizce.

Yokluğunda gecelerin nasıl katlanp kapkara ve ayaz olduğunu anlatırım, rüyalarda buluşamamanın ne demek olduğunuda.

Belki şaşkınlıkla bakarsın ağarmış saçlarına bırakıp gittiğin o hayat dolu adamın.
Belki içinden "yüzündeki o çizgilerin sebebi benim , Tanrım ne hale gelmiş" dersin bana belli etmeden.

Sanki yılar önce değil daha demin ayrılmışçasına deli sevdalın olarak kalmış olabilirmiyim sende?

Ya da şöyle sorayım ; acaba döner misin , dönerde yeniden sever misin beni ?

Nereden bilebilirimki...Sen benden yıllardır uzaksın, ben sensiz seninle yaşamaya çalışıyorum.

Velhasıl ; ne sen dönersin gittiğin yerden, ne ben vazgeçebilirim bu olamayacak hayallerden.