Olmaz olmaz deme olmaz olmaz

Maçtan önce gerçekten rahattım açıkçası çünkü iyi oynuyorduk, taraftarın desteği eşsizdi, 70 milyon ekran başına toplandık.

Ersan toplamda 6 sayı atmış. İlk basket de ondan geldi. 2-0 öne geçtik sonra bir üçlükle geriye düştük. Düşüş o düşüş bir daha yakalayamayacağız sandım. Sadece 46-46 oldu bir ara ama maalesef hemen 8 sayı geri düştük. Her attıkları üçlük isabetliydi neredeyse bizse zar zor atıyorduk ama tekrar izledikten sonra fark ettim ki az atmışız ama öz atmışız. Ne zaman fark açılsa hemen üçlük atıp yakalanabilir seviyede tutmuşuz. Öyle böyle son periyota geldik, geldik gelmesine ama son beş dakika kala 8 sayı gerideydik. Spiker dâhil olmak üzere tüm seyirciler umutsuzdu. Açıkçası ben de öyleydim ama zoru başardık ve kazandık. Ben son yarım saniyeyi izleyemedim, bununla da kalmadım bir de cam kırdım… Yine de yiğidi öldürelim ama hakkını yemeyelim Sırbistan taş gibi takım. Şu sıralarda Litvanya’yı 3.lük maçında mağlup etmeye çalışıyorlar ve öndeler. Dilerim ABD maçında da bize yakışan oyunu oynarız. Sonuç çok da önemli değil finale çıktık ya… Ama yine de insan buraya kadar gelip mağlup olmak istemiyor.