Ölmeyi Adam Olmanın Parçası Saymak!..

Eğitimci dostumuzun not defterindeki dizelere devam etmek istiyorum. Ben bu dizeleri çok sevdim. Bu dizeler günümüzü çok güzel yansıtıyor. Umarım siz de seversiniz.

Ölmeyi adam olmanın parçası saymak!..
*
Bu söylemin sahibi mi - barışın efendisi!?..
Kimdir savaşa çanak tutan;
Yiğitse; gitsin savaşa kendisi…
Savaşın ölmeyeni için ne kolay söylem.. 
Çıkıp yanlışı, mertçe söylemeli sözün sahibine birisi;
*
“Öleceksek adam gibi ölelim!”(miş)
*
Kendinin olmayan bir savaşın öleni olmak!...
Hem toplumsal; hem ruhsal izaha muhtaç!..
Barışın adamı olmak dururken!.
Neresi -adam gibi-lik bunun!?..
Neresinde yazar; böylesi zulüm - insanlık kanununun!..
Yaşamak hakkınsa; yaşatmak görevin değil mi senin!?..
*
Sevaplara sevap katmak adına,
Hacıbayram, Kocatepe, Mimar Sinan’a,
Ve yetmezmiş gibi daha onlarcasına;
Ve de; bir din savaşına; çanak tutarcasına
Emevi Camii’nde Cuma Namazı hayalleri kurmak…
Ve bunu koskoca toplumun iç işi saymak!..
İzaha muhtaç!...
*
Ya; bir de;
İşgalcinin, askerlerine “salimen dönme” dualarına…
Ne demeli!..
“İdrak, akıl, izan, vicdan;
Ve de; bu cümleden tümünü
 Sen ona
İhsan eyle öncelikle ey yüce tanrı” demenin ötesinde:
Başka ne dilemeli!?...