Ölmüş anama mektup...

Anneler günü dünyanın değişik ülkelerinde değişik günlerde kutlanır. Ülkemizde de bu önemli gün Mayıs ayının ikinci Pazar günü kutlanır. 2014 yılında da 11 Mayıs Pazar günü kutlanacak.

Bende her yıl olduğu gibi 2008 yılında kaybettiğim ve çok özlediğim anama aşağıdaki satırları kaleme almaya çalıştım.

ANNEM...

Ben sensizliğin acısını, içimi yakmasına rağmen yudum yudum içen bir hayat yolcusuyum. Bu nasıl bir yolculuksa, hala hedefe varamadım, yolculuğa çıktığım güzergâhı da anlamış değilim…

Ölüm ise sana olan duygularımı istismar etmiş bir yaban çiçeği...  Ancak her mevsim açan ve hiç solmayan bir çiçek…

Ve hasretim kapanmamış yarama tüm acılarıyla basılmış olan tuz... Ancak içim acırken, yarama basılan tuz’un acısını duymuyorum bile…

Acın, bir damlacık şebnem misali düştü yüreğime…

Fakat yüreğim onu bile kaldıramadı, dayanamadı hasretine… Gittiğin günden beri her anım seninle geçerken, hayatın devam etmesine de kahrediyorum…

O ani ölümünün üzerinden tam 6 kere geldi geçti bahar. Martılar uğramaz oldu senden sonra bu diyara...

Ya ben annem? 

Kader seni ellerimden çekip aldıktan sonra yüzümün güldüğünü mü sandın?

Seni günden güne unutmak isterken, aksine daha da karanlıklara hapsoldum!

Hayat elime ayağıma zincir vurdu, esir düşürdü beni... Ama en acısı da, sana tatlı tatlı ana diyememek, atlayamamak boynuna ve sarılamamak doyasıya...

Anne sevgisi denen şey bu olsa gerek...

Şu an dilimin susmasına rağmen, gözlerimden akan yaşlar kalbimi delecek şekilde ''anne'' diye çığlık atıyor.

İstemem annem!

Çünkü kalbimin ortasında sen varsın. Seni bir kere kaybettim, bir daha kaybetmek istemem. Benliğim, mahşer çıplakları gibi hayatın ortasında yapayalnız kaldı…

Sana hiç bir zaman '' keşke senin yerine ben ölseydim'' diyemedim. Çünkü ben, senin arkamdan dökeceğim bir damla gözyaşına dayanamazdım. O zaman bana deselerdi ki: '' Annenin ağlamasını istemiyorsan, senin kalbini bedeninden ayırarak ve ruhunu da içine hapsederek cehenneme atalım '' ben de onlara: '' annemin gözünden bir damlacık yaş düşmesin, cehennem ateşlerine bin kere girmeye razıyım'' derdim, hem de seve seve...

Şimdi sana iyi bir evlat olamadığıma mı yanayım, yoksa sana yaşatamadıklarıma mı?

Oysa ben, gökyüzünün mavisini başına tül, semadaki yıldızları yakana gül olarak takmak isterdim…

Nisan yağmurlarının ardına kendini gösteren semayı, üzerine elbise olarak giydirmek isterdim...

Ve işte ben, gökteki bütün melekleri başına toplayıp seni kanatlandırmak isterdim…

Fakat sonuçta sende bir melektin ve kanatlarında ruhunda gizliydi; bu yüzden bu dileğim hiç bir zaman gerçek olmadı. Çünkü ölüm randevusuz gelmişti…

İşte…

Yine Mezarının başındayım...

Görüyorum ki, toprağına damlayan gözyaşlarım, mezarında beyaz beyaz çiçeklerin bitmesine sebep olmuş. Bu çiçeklerin ismi ''Hasret Çiçekleri'' olsun annem. Çünkü sana olan sevgimi, özlemimi bu çiçekler açıklamaya yetiyor da artıyor bile...

Yalnız senden çok çok dilerim. Çünkü sen cennet bağının gülleri arasında dolaşırken, o güzellerden alıkoydum, bunca üzdüm annem... Ama boş yere mahrum etmedim seni cennetten:

ANNELER GÜNÜN KUTLU OLSUN!..