Olsa

bezdi kapım ben gibi yalnızlığın sesinden

ruh gibi girişinden, sessiz nefesinden

yıldı / usandı tokmak, umarsız bekleyişten

bir ayak sesi yürüse merdivenden

bir ölümlünün gözleri geçse

dünya aynamdan yine

gözleri kör bakmasa dünyanın

cüce sözcüklerim

kara deliklerinden çıksa

bir çayır yeşilinin taze soluğu

çiy olup dökülse içime

gelen serin nefesin, ayağına kapansam

doya doya ağlasam

fosforlu bir çıkış bulsam

bitmeyen karanlıktan...

can bulsa resimlerde sararmış vücutlar

can bulsa yine o sarhoş kahkahalar

acıyı uslandıran dil

durmadan konuşsa, konuşsa konuşsa....

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.