30 Mart '10
- Kategori
- Şiir
Ölü DoğanLar
Evet, doğru.......
Onlar ölü doğuyorlar ;çünkü koca(!) Türkiye'nin Doğusunda Güneydoğusunda
Kürt olarak doğuyorlar bu kızlar ve inanın bu onların elinde olan birşey değil....
Erkek çocuklarda oldugu gibi onların ismi üzerinde durulmuyor,
Hatta hiç tartışılmıyor isimleri.
Ve hep aynı oluyor isimleri
Tıpkı kaderleri gibi isimleri de aynı onların......
Berfin, Hazal, Ayşe, Emine......
Ya da başka bir isim.......
Henuz 6-7 yaşlarında
Annelerıne ve esir ablalarına
Ev işlerinde yardıma başlıyorlar,
Yani henüz okul çağındayken...
Ve bu ev işleri o kadar uzun sürüyor ki ;
Ancak öldüklerinde emekli olurlar ev işlerinden....
Onlar belki de cok nadir babalarından övgü alır
Ya da sevilirler,
Oysa ki bu Kürt kızların
Sevgiye, şefkate o kadar ihtiyacı var ki
Hiç kimsenin ihtiyacı olmadıgı kadar...
Ailesi tarafından bastırılmıs köreltilmis
O kadar duyguları istekleri vardır ki ;
Çoğu insan bu duyguları bilmez bile
Anlamaz isteklerinin ne olduğunu
Aşkın sevginin ve de mutluluğun
Hiç olmadığı çok ayrı bir dünyada buyur onlar
Onların bir yavuklusunun olması ,
Ölüm fermanlarına imza atmaları demektir....
O yüzden korkarlar aşktan sevgiden
Ve de onların dilinde yavukludan
Yani güzel olan herşeyden korkarlar
Kaçınırlar idam mahkumları gibi güzellikten
Çünkü bu güzel duygularının ardında
Abileri Babaları Amcaları vardır
Yani ölüm gerçeği vardır