Ölülerin de Asaleti Vardır

Hastalık kaza ya da benzer durumlar ile insanların başına olumsuz şeyler geldiğinde onlar nezdinde bir çaresizlik durumu oluşuyor ve bu bizim onlara bakışımızı etkiliyor.

Biraz acır gibi bakıyoruz ve sanki biraz da gözümüzde değerleri düşüyor.

Bu olumsuz şeylerin hepsi kişi hatası da değil, bazen elde olmayan nedenlerle de bu durumlara düşülebiliyor.

Şimdi hasta oldu diye kişiye acır gibi bakmak aciz ve zavallı görmek hem haksızlık hem de saygısızlık.

Ellerinde olsa bu davranışları kabul etmez, eğilmezler düşmezler ama durumları nedeniyle buna bile güçleri yetmeyebiliyor.

Bu konudaki rahatsız edici anlayışı “kişilik ayrı hastalık ayrı” şekline getirmek lazım. Fakirlik mağdurluk için de böyle.

İnsanın böyle şeylerle değeri düşmez, onurunu kaybetmez. Üzülürsün ama acıyamazsın, “yazık” lafı hakarettir. Ben sağlığımı kaybettim kişiliğimi değil!