Ölüm ayırsa da elbet buluşacağız birgün

Bir babaannenin ardından !

Ölüm yüzün ne kadar soğuk, ismin ne kadar buz gibi. Lakin bizler doğar büyür ve yaşarız şu yalan dünyayı saat gelincede hiç kimseyi dinlemeden, hatta ardımıza bakmadan gideriz. Dönüşü olmayan o yolculuğuğa.

Doğmak kadar ölmekte yaşanması gereken yaradılış sebebimiz. Bugün bir babaanne aramızdan ebedi yolculuğuna uğurlandı. Ne acılar yaşadı, ne mutluluklar gördü kimbilebilir. Uzun bir hayat yolunda elbetteki bunların hepsini yaşadı. Kendi içinde, ailesiyle, eşi dostuyla bir ömür geçti. En güzel yaptığıda anasız kalan 2 kız çocuğuna babaannelik değilde analık yapmak oldu. Sanırım bu analık görevini başarıyla yapmış ve kimselere muhtaç etmemiş kendi evlatlarından bile daha üstün tutmuş ki torunları şimdi arkasından ağıtlar yakıyorlar.

"Babaannem, benim anam yoktu öksüzdüm, sen oldun bana ana.Şimdi sende bıraktın gittin hepten öksüz kaldım babaannem, anam" diye ağıtlar yaktı küçük kız çocuğu. Ne kadar büyüselerde onlar hep çocuktu onun gözünde.

Evet arkadaşım bugün bir kez daha öksüz kaldın, hem de senin doğduğun en güzel bir günde. Rabbimden dileğim sevgilerin en güzelini yaşatan babaannemizin yeri, mekanı cennet olsun. Doksan küsür seneleik yaşadığı şu hayatta hep sana yoldaş oldu. Artık onun izinden gitmek sana kaldı. Biliyorum sende onun öğrencisi olarak artık bildiklerini gördüklerini ondan aldığın her şeyi kızlarınla yaşayacaksın. O senin yol göstericindi. Bayrak sende arkadaşım, onun yolunda onun anılarıyla ilerleyeceksin.

Arkadaşıma baş sağlığı diliyor, babaannemizin mekanının cennet olmasını temenni ediyorum.

Acı hiç bir zaman dinmiyor, henüz çok yeni. Yıllar da geçse üzerinden insan sevdiğini kaybedince hep bir yanı kırık oluyor.

Sevdiklerini kaybetmiş, onlardan ayrı kalmış herkese baş sağlığı diliyorum. Çünkü bende bu acıyı çok iyi biliyorum. Değer verdiğin sevdiğin biri gidince, unutmuyor insan. Her hatırladığımda içim acıyor, sızlıyor.

Geldik, bir günde gideceğiz. Ardımızda iyi şeyler bırakabilmek, onlarla anılmak. Hatırlanmanın en güzel yolu bu sanırım.

Allahtan rahmet, geride kalanlara sabır diliyorum...Kelimelerin tükendiği yerdeyiz şimdi...