Ölüm Gerçek mi?

Evet, yine devam... Yine soruyla başlayalım: Efendim, neden bu kadar hırslı ve ihtirasına yenik düşmüş şekilde bu dünya için çalışıp durursun? Yoksa bir gün mutlaka öleceğine inanmıyor musun? İnanıyorsun tabi, ama içinde bulunduğun durumu kabullenmek istemiyorsun. İçindeki nefsin ve bitip tükenmek bilmeyen ihtirasın seni mağlup etmiş de, idare ediyor bile. Senin haberin yok. At gözlüğü takmış gibisin. Peki ya sonra? Evet, belki çok çalıştın dünya için, servet, şan şöhret, hürmet ve istediğin her şeyi kazandın diyelim. Ve şimdi ölümle karşı karşıyasın. Geçmişin gelip geçiyor gözlerinin önünden. Çocukluğun, gençliğin... Bir şeyler kazanabilmek için harcadığın onca emek, zaman... Ve sonra ölümün... Kazandığın her şey heba oldu. Sana kalan koca bir hiçlik...

 

Gökte zamansızlık hangi noktada? 

Elindeyse yıldız yıldız hecele! 

Hüküm yazılıyken kara tahtada 

İnsan yine çare arar ecele!

 

Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü; 

Nefsim doymamaktan dünyaya küstü. 

Eser darmadağın, emek yüzüstü; 

Toplayın eşyamı işim acele!

(Necip Fazıl Kısakürek)

 

SHIRINLI A.