Ölüm haberini şairin kitabına yazmıştım o gün: Metin Altıok

2 Temmuz akşamı Sivas’tan kötü haberler gelmeye başladıktan sonra şairin İPEK VE KILABTAN kitabının boş sayfalarına notlar düşmeye başladım:

"2 Temmuz 1993 Cuma günü Sivas’ta yobazların yaktığı otelde ağır yaralandı ve 4 Temmuz Pazar günü öldüğü haberi geldi. (4.7.93)"
"Ve 6 Temmuz’da gazetelerde ölüm haberinin doğru olmadığı vardı. Kötü haberlerden sonra en iyisi (7.7.93)"
"Ve 9 Temmuz’da TV’de Altıok’un ölüm haberi geldi. Ve bir şair daha göçtü bu dünyadan (9.7.93)"

Ataol Behramoğlu o günlerde yazdığı bir şiirinde Metin Altıok’u anıyordu:

YANGIN YERİ

...Kucaklıyor beni Metin Altıok
Aldırma diyor gülerek
Yaşamak görevdir yangın yerinde
Yaşamak insan kalarak
Ataol Behramoğlu

Bu şiiri Zülfü Livaneli besteledi ve Yangın Yeri (1996) albümünde söyledi. Livaneli bu albümünde bu şiirden bestelediği parçayı şöyle anlatıyordu: "Yangın yeri parçası üç gençlik arkadaşını, Ataol Behramoğlu’nu, Sivas Madımak Oteli katliamında yitirdiğimiz Metin Altıok’u ve beni yeniden buluşturdu."

Ataol Behramoğlu "Büyük Türk Şiiri Antolojisi"nde şairin şiirini anlatıyor: "M.Altıok’u şiirleri 70’li yıllarda yayınlanmasına karşın, şiirlerinin kaynakları bakımından 60’lı yılların geç ürün veren bir şairi olarak nitelemek gerekir. .... Bu kuşağın en romantik, duygucu şairleri arasında. Dili yalın. Benzetme yapmayı, anlaşılması güç olmayan simgeleri kurmayı seviyor."

Metin Altıok "Şiirin İlk Atlası" kitabında şiiri şöyle tanımlıyor: "Şiir bilgisinin en önemli özelliği bu bilginin genel bir bilgi olmamasıdır. Çünkü şiir devingen ve değişken, her seferinde tek ve özgün olan çok özel bir varoluş biçimine sahiptir. Bu özellik başka şairlerin şiirleri için olduğu kadar aynı şairin şiirleri için de geçerlidir. Şiirle her karşılaşmamız bir öncekinden farklı, yeni bir karşılaşmadır."

Metin Altıok’ın çok bilinen şiirlerinden biri:

ÖNDEYİŞ

Bedenim üşür, yüreğim sızlar.
Ah kavaklar, kavaklar!

Beni hoyrat bir makasla
Eski bir fotoğraftan oydular.

Orda kaldı yanağımın yarısı,
Kendini boşlukla tamamlar.

Omuzumda bir kesik el,
Ki durmadan kanar.

Ah kavaklar, kavaklar!
Acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.

Metin Altıok
Küçük Tragedyalar (Tan, 1982)

Şairin otelleri ve ölümü anlattığı şiiri:

SONDEYİŞ

Dolaştım yıllardır şurda burda,
Ucuz otellerde kaldım.

İğne iplik taşıdım yanımda,
bir düzen tutturamadım.

Kadınlar da oldu elbet yaşamımda,
Biri hariç hepsini bağışladım.

Sınadım kendimi karşılıklı acıyla,
Ben hep ölüme ve aşka inandım.

Bir şey var dokunur bana;
Yüzüme uymayan iğreti adım.

Metin Altıok
Küçük Tragedyalar (Tan, 1982)

Metin Altıok 1941-1993 yılları arasında yaşadı. İzmir’de doğdu. DTCF Felsefe Bölümü mezunudur. Memurluk ve öğretmenlik yaptı. 2 Temmuz 1993 günü Sivas Madımak Oteli’nde yakılan aydınlarımızdan biriydi. O bir şiir serüveninin kahramanı olarak şiirsevenlerinde gönlünde şimdi.