Ölüm temrinleri - XIV

Tanrı öldü, dediği gün insan
İnsanlığı öldürdü..
Kendini koyup Tanrı yerine
Bir sineğin yüklenmesi gibi
Bütün evreni
Yok etti insanlık adına
Nesi varsa...

Merhamet, sevgi ve barış adına

Bir ağaçtır ki kökü göklerde
Kökü göklerde ancak
Meyvesi yer yüzünde..
Tanrı inancından sulanır
Onun bağında dallanır budaklanır..
Tanrısını öldüren insanda
Bu ağaçtan geriye
Ancak yanmaya yarayan
Kuru bir kütük kalır..

Çok büyük laf etti insan
Çok büyük..
Merhamet artık insan için
Kaplan sırtındaki yük..

Madem ölmüştür Tanrı
Öldürebilirsin artık
Tanrı'nın yarattıklarını..

Ağaçları, kuşları, insanları
Öldürebilirsin
Hem de öldürmelisin..
Tanrı'nın ruhuna koyduğu
Seni insan yapan
Bütün duyguları..

Tanrı öldü, dediği gün insan
İnsanlığından çıktı
Rahman'ı yok sayınca
Katliam olacağı açıktı..

Bugün haksız yere cana kıyanlar
Üstelik Tanrı adına..
Her akşam secde ederler
Kana doymayan Tanrılarına
Geçip aynanın karşısına..

Tanrısını öldüren insana
Zulüm haktır ve muhakkaktır..
Şuursuzca yaptığı
Ezeli düşmanı olan Şeytanın
Tanrı'yı öldürüyorsun diye
Aldatmasına kanıp
Kurşunu kendine sıkmaktır..