- Kategori
- Deneme
Ölüm yok, bil istedim
Aşkın içindeyken zaman yok, zaman olmayınca, bil istedim, ölüm de yok!
Çocuklar, dolu dolu çocuk oyunlar oynuyorlardı, bağıra çağıra, güle ağlaya oynuyor da oynuyorlardı ve ben balkondan gece gece onları izliyordum, gözüm kulağım çocuk, çocukluğum ve biliyordum tam bu anda zaman yoktu, zaman olmayınca, bil istedim, ölüm de yoktu.
Yürüyorum, dağ taş yürüyorum, yürüdükçe zaman siliniyordu, bil istedim, zaman silindikçe ölüm de siliniyordu.
Elmde beyaz, beyaz beyaz şarkılar söylüyorum bizim geceye, yıldızlar sarmış bizi, ay en güzel halinde, gülümsüyor zaman, bil istedim, zaman gülümseyince ölüm yok olur.
Dönemlerimin en güzel yaşları beni ziyarete gelmiş, bil istedim, muhabbetin olduğu yerde ölüme yer yoktur.
Babamın düşüne yattığı tam o zamanda ben de düşüme yattım, bil istedim, tüm temiz düşlerin hayata karıştığı anda, tam o anda ölüm alıp başını gider.
Yumuşak toprağı bulunca başladım kazmaya, ben kazdıkça ölüm, o da başladı kazmaya; birlikte yarışırcasına kazdık kazdık kazdık o yumuşak toprağı ve kazdıkça toprak gibi biz de yumuşadık, bil istedim, yumuşaklığın olduğu yerde ölüm, yumuşar.
Peşinden gidersen, bil istedim, ölüm de peşinden gelir.
Ş.Y.