- Kategori
- Şiir
Ölüm
Karanlık bir yoldayım, ne bir ışık nede ses,
Çıkmıyor boğazımdan kuru, bir parça nefes.
Alevden çember olmuş penceremdeki kafes,
Tek dostum yalnızlık, gülümsüyor bana son kez.
Kapanıyor gözlerim ağır ağır, derinden...
Hatıralar geçiyor incelen yüreğimden.
Tik takları kayboldu saatler sustu birden,
Son söz oldu illallah, süzülüp uçtu dilden.