Ölümde var ey fani! EMİRSULTAN ziyaretinden akisler...

ÖLÜM DE VAR TEPEDEN BAKMA HAYATA ARGADAŞ!

Ne gururlanıyorsun ha söyle,
eteklerini yel savuran Uludağ kadar,
zirvelerin olsa ne yazar,
yüreğin ha şu toplu iğne başı kadar...

Ne gururlanıyorsun,
kaldır başını bir semaya bak,
senden yücesi var...

Ne gururlanıyorsun,
üstündeki fistan gıcır,
evinde klima,

ayağında son moda gadillak...
Bir bilebilsen,
ah bir bileblsen,
bir akçe bile etmez bakışlarındaki safahat...

Ne gururlanıyorsun,
kalk bir Emirsultan civarına göz at,
ne kibirliler vardı,
aynı senin gibi başları beş karış havada,
güçük depeleri ben peydahladım edalarında,

şimdi bir metrelik göçüğün içinde,
ne et kaldı ne şatafat,
hani nerde ipek döşeklerde uyanmalar,
hani deniz kenarındaki rüzgarı bol teraslarda rakı sefaları?

İyot kokusuna karışan dalga sesleri nerede şimdi ha?
Nerede o,

sahilleri çınlatan şen kahkahalar,
hani nerede o hafifpeşrep kaçamaklar şehir dışına,
güle oynaya...

Aaaaaaaaaaaaaah ah,
sonsuzluğa gömülmüş bir çift ayak,
ne baş tarafı belli,
ne ayak yanı şu gariblerin garibi gabristanda...

Ne gururlanıyorsun,

kasandaki parayı denkledin,
dükkanının kepengini kilitledin,
benim zannediyon ya her birini,

ooooooooooooooooy oy!

değil işte senin değil,

bir zavallı emanetçisin bu kervanda,
kimine az yüklemiş mevlam,
kimine boyunu aşana kadar.

Denenmektesin bu en halisinden,
unutma ey dooooooooooost unutma sakın,

bu bir

İMTAHAN!

Ne gurulanmaktasın ha cevap ver,
kim,
neyi,
ne kadar,
nereye zula yapmış ki öteki yana

bu güne gadar!
Sen denemeye kalkışırsın,
kuş kadar aklınla,
şu üç günlük dünyada!

Dip not=

Saz alasım geldi elime,
hem çalayım hem okuyayım bu şiiri!

Kimbilir belki birgün biri keşfeder de besteler ardımızdan kimbilir...

Nilgün ÇAKICI

03. MAYIS 2008/19.21 CT