Ölümden başkası "yalan" olmasın..

Ölümden başkası yalan.. diyerek bizi kendimizden geçirmişti Candan Erçetin.. Ne de güzel şarkıdır.. Ama ölümden başkası da yalan olmasın istiyorum mümkünse...

Yalan neden vardır yaşamımızda? Bir dolu soru ile doluyum bugün.

Dünyamızı renkli ve güzel kılmak değil mi gayemiz? Ama biz insanlar birilerine kendimizi beğendirmek, azcık havaya girip renkli kişiliğimizle etkilemek adına bazan küçük yalanlar söyleriz. Nekadar kötüdür ama değil mi söylediğimiz pembe yalanların ortaya çıkması? Halbukii ne isek o olmak en kolayı değil midir? Yalanımızın peşinden deliler gibi koşmak, onu hatırlamak korumak en zor yol değil mi?

Bugün küçük bir yalanını yakaladım değer verdiğim bir arkadaşımın. Bu beni üzdü evet. Belki tölerans aralığımı geniş tutmalıyım ama yalan mevzumuz ne kadar küçük olursa olsun yalan kötü bir şey bence. Hem de çok kötü... Küçük büyük söylenen her yalan herşekilde yaşamı olumsuzluk etkileyecek yalnış bir davranış.

Bunu ilişkilerimizde, evliliklerimizde, arkadaşlarımızla yaşamı paylaşırken kimi zaman hatta ortada hiç de gerek yokken yapanlarımız çok. Ne talihtir ki ben buna çok rastlıyorum. Kimlik bunalımları kimi zaman buna sebebiyet veriyor. Ya da düşünmeden ağızdan çıkan bir söz ve toparlama cümleleri, eklemeler, büklemeler..

Ben diyorum ki gelin dostlar, kendimiz olarak kalalım, eğrimiz doğrumuzla biz yine biz olalım. Yalanın küçüğü olmaz. Bu kötü davranıştan uzak duralım.. Biliyoruz ki atalarımızın vardığı sonuç inanılmaz doğru "yalancının mumu yatsıya kadar yanarmış..Boş yere gönülleri kırmayalım, sevdiklerimizi ; ipini elimizden kaçırdığımız bulutların arasında kaybolan bir uçurtma gibi bizlerden uzaklaştırmayalım..

Güzel ve yalansız günler...