Ölümsüzlük

İnsan aklı, kalbi, ruhu çok garip. Ne kadarı karşı taraftan aldığımız dalgalarla anladıklarımız, ne kadarı benim çocuk kalbimin kendini mutlu etmek icin yarattığı avuntular?

Ne olursa olsun, insan hatırlandığını, unutulmadığını, unutulamadığını bilmek, öyle sanmak istiyor. Belki bu hepimizin hayatla ve ölümle olan mücadelesinin bir yansıması. Eğer hatırlandığın sürece yaşıyorsan, hala sevilmek, bir bakıma ölümsüzlük için bir kapora.

Kapora deyince; herhalde insanın ailesi bu durumda yemek fişleri durumunda oluyor. Zaten doğal olarak sana yukardan verilen ve ne kadar değeri olduğunu gerçekten, ta içinden anlayamadığın, bu yüzden de daha bir hoyratça, bonkörce harcadığın...

Sevgili ise insanın maaşı gibi.. Ahh ilk aşk, emek emek kazandığın ilk maaşın. Alınterini harcadığın için, gerçekten sevdiğin kişi asla kaybetmek istemeyeceğin birşey oluyor hayatta. Hele onun tarafından da seviliyor olmak, işte .. insanın kendini, ölümsüzlüğü bulmuş hissetmesi ve hatta başının cennete değmesi gibi birşey...

Peki ölümsüzlüğün, cennetin hissi yanında, sıradan bir insan mutluluğu da istemek çok mu fazla? Sevmek- sevilmek ve sevdiğin bu insanla mutlu, huzurlu bir hayat sürebilmek.. Galiba, Olympos'taki tanrıların zaman zaman kıskanıp, insanlardan esirgediği birşey bu... Her an nazarları değebilir.

11.11.2006