Ölüsü sömürülenler

Zaman olur ölülerden bile medet umulur. Ah yaşasaydı şu olurdu bu olurdu, şöyle yapardı böyle söylerdi denir. Bazıları pek kıymetlidir. Dirisi de para ölüsü de para denir. Daha pek çok örnek, ne diyeyim hepsine Allah Rahmet eylesin ışıklarda yatsınlar.

Ben Milliyet Bloga yazmaya başladığımdan beri hiç siyasi yazı yazmadım. Yazmakta istemem. İster profesyonel ol ister amatör herkesin kendine göre bir tarzı vardır. Birkaç gündür beni çıldırtan, Pensilvanya’daki ABD’ye bağımlı fetva emini hoca efendinin ağzından dökülen inciler, 2 Ağustos 2010 Pazartesi günü gazetelerde “Gülen’den Erdoğan’a mesaj” başlığı altında yayınlandı. Beni en çok son paragraf ilgilendirdi: İmkân olsa mezardakileri kaldırsak, evet oyu kullandırabilsek.

Evet, yukarda da belirttiğim gibi siyasi yazı yazmak istemiyorum ama sonuçta bende bu güzel memleketin vatandaşıyım. Ülkemi çok seviyorum. Demokrasiye, laiklik ilkelerine inanmışım. Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyet’e gönül vermişim. Daha ileriye, daha güzele gidelim istiyorum. Böyle düşünmek benimde, her vatandaşında hakkı…

İmkân olsa mezardakileri bile kaldırarak “evet” oyun kullandırmak lazım demek acaba bir hatırlatma mı? Bir uyarı mı? Hani ne olacak ölmüş olanlarında kimliklerinden istifade edin, bir defacık yaşıyormuş gibi listelere adları yazılsın. Ne olacak bir defadan bir şey olmaz…

“Hayır” bu da benim fesatlığım, insanoğlu bazen böyle kötü düşünceleri kafasından atamıyor.

Allahım yarabbim sen beni affet, HAYIR’lara vesile olsun