Omadı Vladimir olmadı

Ermeni anma günü.. 1915 tarihinde, bir çok ülke acı dolu yıllar geçirmiş, gerek belgesellerde, gerekse son gazilerimizin tv' lere anlattıkları ve tarih kitaplarında yazılanlar ve yaşanmışlıklar acı vericidir.

Tarihi, tarih yargılar, sözü burda tam bir anlam içermektedir. Tarafsız, bilim adamlarının gerçek belgelere dayanan, buna yardımcı olacak, bilim dallarından faydalanacak, bir birlik ya da komisyon bu işe nokta koymalıdır bence.

Tarih, kimsenin tekelinde değildir, olamaz da zaten, ne ırkçı rus politkacısı'nın, ne de Obama'nın iki dudağının arasında, ne de bayrağımızı, yakma cesaretini kendinde bulan ermeni halkındadır.

Vladimir, ''Ağrı dağını verin'' der, ya da ''Türkler Orta Asya'' ya dönsün v.s... Yani, ağzı olan konuşur durumdayız...

Peki, benim iktidar başındaki ve ülkemi temsil edenler ne der? Nasıl bir tavır sergiler?

Önce Ermenilere, onlarca ''ılımlı dış politika deniyor'' tabi ki, giderler beraber maç izlerler, sarılıp kuçaklaşırlar, alttan almaya hala devam ederler!!!

Sonra ''iki devlet, bir millet denilen'' Azeri kardeşlerimizi hiçe sayarak, sınır kapılarımızı açmaya ılımlılk politikası adı altında olumlu bakarlar!! Ermeniler bizim için böyle şeyler yapar mı sizce? Hayır çünkü bizi bulsalar, bir kaşık suda boğmak isteyen bir zihniyette olan, ermenilere neden bu kadar iyilik yapma çabasında bizi yönetenler, bir anlam vermek zor.

Belki, rahatsızlığımdan dolayı gözümden kaçmış olabilir ama bayrağımızı yaktıkları için, herhangi bir özür açıklaması düştü mü ajanslara, o sarılıp, karşılarında el, pençe divan durulan, ülkenin dış işleri bakanı ya da yetkili biri tarafından ben duymadım..

Ermenilerden, özür kampanyası başlatanlar, bakınız, özür dilemek istediğiniz zihniyet, koskocaman TÜRKİYE CUMHURİYETİ' NİN bayrağını yaktı, tüm dünya medyası önünde..

Bizim askerlerimiz ölmedi mi? Ya da vatanlarını bırakıp gelmediler mi, mübadele zamanında, bir çok insan Türk olduğu için eziyet görmedi mi?

Sorun, derin ve kişisel alınmayacak kadar da ciddi. Biz sadece fikirlerimizi yazabiliriz o kadar.

Şunu da kimse unutmasın, bu ülkenin bir avuç toprağı dahi, biz var oldukça, kimseye verilemez, ne şimdi, ne de sonra... Dedelerimiz nasıl sahip çıktıysa bu topraklara, şimdi sıra torunlarda... Bu ülke, ne Vladimir'ler gördü ama hala ayakta ve dimdik... Bunun, aksi asla düşünülemez.

Saygılarımla..