- Kategori
- Şiir
Ömrümde gün kalmadı
hasret
Yedi bitirdi beni bu hasret
Ne olur bu sefer affet
İnsan sevdiğine duyar mı nefret?
Gözümde yaş, ömrümde gün kalmadı
Dileğim bir an evvel gelmen bana
Açtırman gözümü yeniden dünyaya
Görmez gözüm senden başka
Gözümde yaş, ömrümde gün kalmadı
Çürüyor bedenim ölü gibi
Sensiz dünya yerin dibi
Olmadı ömrümde azıcık sevgi
Gözümde yaş, ömrümde gün kalmadı
Sana değil sitemim, sana değil isyanım
Ben bir derbeder, bahtı karayım
Deseler derdin nedir? “hangisini sayayım”
Gözümde yaş, ömrümde gün kalmadı
Ağlamak kaderimse ben ağlarım
Sen dokunma yarama ben sararım
Yıllardır, yıllardır seni ararım
Gözümde yaş, ömrümde gün kalmadı
Bunlar bana revamı insafsız
Ben ne yaparım hiç sensiz
Gömün beni toprağa kefensiz
Gözümde yaş, ömrümde gün kalmadı
Dünyada olmadım bir gün mutlu
Allah’ım oda benim gibi bir kuldu
Ömrümü mahvetti beni unuttu
Gözümde yaş, ömrümde gün kalmadı
Bırakın yakamı acılar bırakın gidin
Mezar taşımı gözlerime dikin
Üzerine yazın “kavuşamadan gitti emin”
Gözümde yaş, ömrümde gün kalmadı