Ömrün ömür dolsun babam

Babam;

Afacan bir çocukken

Kocaman bir yürekle

Kocaman kafa taşımış

Her an…

Aklı henüz babalıkta

Değilken

Akıllıymış ama…

Aklı henüz aklında da

Takılı değilmiş daha...

.......................

Top koşturmuş sokaklarda

Aklı bir karış havada

Kalbi yücelerden yüce

Gönlü iki sevdasında...

Futbolculuk niyetinde

Hem sanatçı ince ince

İşte, tam da o yıllarda

Değmeyin, baba keyfine

Değmeyin de…

..........

Faruk demişler adına

-Havva’nın cömertliği-

Mustafa’nın saflığı

Ömer’in adaleti...

Bunlar yoğurmuş hayatı

"Olmuş" ismiyle müsemma

Yüreği koskocaman

Aklı da kocaman babam…

..............

İşte bunca güzelliğe

Bereketli güzellik de

Onun benliğinden gelmiş;

Dâvud’un yanık sesine

Cümbüş nağmesi eklenmiş…

...................

Babam,

Yılları yaşarken

O Kocaman akılla

Kocaman yürek yazmış

Her an…

Kaşla gözün arasında

Diplomayı nasıl almış?

Hangi “Mülk”ün Dîvânı’nda?

Sözlerine Hak kazanmış?

.......................

İlk şiirini nerede yazmış?

Hangi çeşmenin başında?

Hangi dilberin kaşında?

Elindeki hangi sazmış?

Nağmeleri şiire hazmış…

Ha babam yazmış babam…

Ha babam…

.............

Bestelerini görünce

”Dudakları uçuklamış*”

Herkesin…

Şiirlerini duyunca

Nutku tutulmuş nefesin…

..............

Müzikle bittiyse kandın

Babama yetti mi sandın?

Tarih Felsefe su gibi

Edebiyat ahu gibi

İdare etmiş her şehri

Pınarlardan duru gibi…

........................

Anadolu’da dolaşmış

O kocaman yüreğiyle

Kırk iki yıl dolup taşmış

Ülkesine hizmetiyle…

.......................

Ailemizin direği

Üç kızının tek ereği

Kale gibidir bileği

Aşkla yandı gönlü her an

Aşka kanmamış, şu babam…

.........................

Gönlü sanat aşkı dolu

Yüreğinde hep al koru

Aklı adaletin yolu

Tek eğlencesi futbolu

Geçmiş ömür Samanyolu

Anadolu Anadolu…

...................

İçli içli şiir dizmiş

Nazlı nazlı cümbüş sızmış

Hece yazana hep kızmış

Baba gibi aruz yazmış

Gönlünde sevdası sırmış

“Hüzzam” sevmiş, “Uşşak” sarmış…

.........................

Babam...

Bizim yüreğimizin elinden

Tutarken

Kocaman bir yürekle

Kocaman bir kafa taşır

Sonsuza Babam…

Durma Babam;

Bütün hayat pınarınca

Şiirlerin dize dize

Bir gün gelmemişsin dize

Yüreğinde göze göze

Baş eğmedin kurda kuşa

.........................

İçinde büyümüş çınar

Çağlayanın sessiz pınar

Mirasın dürüstlük olmuş

Aklın yüreğin hep doymuş…

.............................

Yangınını kimse duymaz

Ağladığın kimse görmez

Özlü sözlerine eren

Senin sohbetine doymaz…

...........................

Bir söyledin pir söyledin

Hep Bey oldun, Rast söyledin

Cümbüşünden nağmelerle

Pes söyledin, has söyledin…

.........................

Bana miras kalan her şey

Sevgi, tok söz, hakkaniyet

Edebiyat ve hürriyet

Gönlü engin babamdandır…

Ömrü gani o babadan;

Baba gibi , babamdandır…

Babam,

Ömrüne ömür dolsun,

Canım Babam… (R.İ)

…………………………………..

(Babam, 17.01 1938 doğumlu… Bugün 72. doğum gününe erdi. Hayatının 42 yılını Anadolu’da geçirmiş bir Mülkiyeli ve üç kız çocuğu babası bir Başkentli O. "Doğum günün kutlu olsun, babacığım" derken, Babama;

-Baba gibi söylüyorum-, “Senin şiir yazmanı kıskandım hep, baba”… Ömrün, kendi yazdığın güftelere kendinin yaptığı bestelerle doluydu… Senin, “Kıskanırım” şiirini yâd etmeden geçemedim. Şiir yazarım belki; fakat, şiir besteleyemem, senin gibi. Ama seni severim; senin beni hep sevdiğin gibi. Bir de senden aldığım güçle, hayatımı besteleyebilirim. Bu yeter mi?

İşte, Canım Babamın kendi kitabında yayınlanmış şiiri:

(Babam bu Şiirini, Türk Sanat Müziği'nin, Şarkı formunda ve Rast makamında bestelemiştir.)

*KISKANIRIM

Korkulu rüyalardan,

Esirgesin seni Tanrım.

Uçuklamasın dudakların,

Rüzgâr dahi okşasa saçlarını

Kıskanırım. (M. Faruk İ.)

..........................

Yegâh Elif Mirzâde - Ankara