Ömrün sona ererken

Yaşlı kadın, artık ayağa bile kalkmada zorlanıyordu... İçeriden bir bardak su bile almaya gücü yoktu... Buruşmuş elleriyle kenarlara tutuna tutuna zor gitti mutfağa... Bir zamanlar seslerle dolu olan bu evde hiç ses çıkmıyordu artık... Çocuklarını hatırladı. Hepsinin isteklerini karşılamak için dört döndüğü bu evde şimdi dizleri bile ona yardım etmiyordu... Bir sene boyunca arayıp sormayan oğluna kahırlandı ve kenarları çizgi dolu gözlerinden yaşlar akarken boğazı düğümlenmişti..." Hayat ne kadar nankörsün" dedi usulca... Tüm yaşadıklarını düşünmeye hafızası da izin vermiyordu artık... Bir bardak suyu alırken yere düşüverdi... Kimse yoktu onu gören... Duyan... Onu anlayan... Kimse yoktu!

Bu yazıyı okuyan sen, şimdi "ben böyle olmayacağım" mı sanıyorsun?

Emin misin? (Erkek ya da Kadın)

Aysen AYDIN