Ömür dediğin de ne ?

(4 şubat KANSER günü dolayısıyla)

Hastalığı, olaganüstü derecede ağrılı, kemiğe işleyen bir kanser türü olan multipl myelomdu; birçok kemiği kırıktı ve boynundan baldırlarına kadar uzanan bir alçının içindeydi. Görenlerin onun, yalnızca otuz yaşında olduğuna inanmaları zordu. Onu tanıyan herkesin ortak bir yönü vardı ki, bu haliyle de çevresince çok seviliyordu.

Okullarda problemli ergen çocuklara hitap etmek, onların sorunlarına eğilmek, biricik arzusuydu. Bir gün  ... Lisesinde bir konuşmasına katılmıştım:

"Vücudunuzu uyuşturucuyla çürütmek mi istiyorsunuz?  İçki, sigara, esrar, kokainle öldürmek mi istiyorsunuz?" Sesi salonda yankılanıyordu. "Vücudunuzu arabaların içinde ezmek mi istiyorsunuz? Öldürmek mi istiyorsunuz? Yoksa Boğaz köprüsünden atmak mi istiyorsunuz? Vücudunuzu istemiyor musunuz? O halde, VÜCUDUNUZU BANA VERİN! BIRAKIN BENİM OLSUN. İHTİYACIM VAR. SİZİN BEDENİNİZİ KABUL EDİYORUM -YAŞAMAK İSTİYORUM!"

Olağanüstü bir ricaydı bu. Konuşmasını duyunca titredim. Salonda herkes ağlıyordu.

Aradan bir -bir buçuk ay geçmişti ki, bir sabah kalktığımda, günlük bir gazetede ölüm ilanini okudum. Sesi, hâlâ kulaklarımda iken çekip gitmesi içimde tarifi güç bir acı bırakmıştı. Ve bu acının, ömrümün sonuna kadar devam edeceğine emindim!...

"Ömür dediğin de ne? / Bir gün kadar az.

Dünya halidir bu / Hiç belli olmaz."

-Alaettin’in `DUYGU SEPETÌ`nden bir tutam HAYAT