Ömür

İnsan doğar,

Dokuz aylık çile biter.

Adı bebek olur.

Elden ele dolaşır.

Düşe kalka, büyür.

Azarlanır, terslenir.

Ya küçümsenir,

Ya sevilir.

Adı çocuk olur.

Büyür biraz daha ,

Aşık olur, ergen olur.

Delikanlı olur.

Kanı kaynar deli, dolu.

Adı sevgili olur.

Evlenir işe girer.

Durulur geçer zaman.

Baba olur, anne olur.

Belki mutlu, belki mutsuz,

Adı olgun insan olur.

Zaman geçer gider,

Usul usul, yavaşça.

Bir bakar ki , arkaya ,

Sonu gelmiş ömrünün...

Kalbi durur, beyni durur.

Cansız düşer bedeni.

Ya şehit olur, Ya gazi olur.

Belki de Niyazi olur.

TURAN YALÇIN-TOKAT

Bu şiir TOKAT’TAN ZİRVEYE DOĞRU ve SESSİZ DÜNYA’DAN ESİNTİLER adlı kitaplarımda yer almıştır.