On patatesi tek atışta vurdum!

Artis mutfakta soğan soyuyor, patates doğruyor.

Torpille mutfağa atmış kendini.

Kahraman...

Sanatçı kontenjanından yırtmış! Patatesleri, soğanları düşman askeri yerine koyup bir, bir öldürmüş…

Sanırım Çiçek pasajında millet askerlik anılarını anlatırken bizimki “patates soydum” diyemediğinden her bir patatesin Rum askeri olduğunu düşünerek senaryo yapmış. Eh malzeme bol anlat, anlat bitmez! Fakat rakı masasının dışına, televizyona taşınınca elinde patladı.

Durum şu; katıldığı televizyon programında belli ki reyting patlasın diye aklına cinlik gelmiş. Belki programın yapımcısının da gazı vardır ama iyi ki araya reklam almışlar, iyi ki programın süresi doldu diye bitirmişler. Bizim artis, dünyada Rum ve Yunanlı vatandaş bırakmayacaktı.

Sonra.

Rum ve Yunan basını define bulmuş gibi atlamaz mı konuya;”Savaş suçu, zaman aşımı yok, mahkemeye gideceğiz…” diye.

Bereket o zamanki komutanları açıklama yaptı;

“Arkadaşın Kıbrıs macerası torpille patates soymaktan ibarettir!” diye. “Hatta eline silah alamaz, tir, tir titrerdi.”

Karizma çizildi!

Balon patladı.

Şimdi çiçek pasajında şöyle diyaloglar, askerlik anıları duyarsanız şaşırmayın;

“On patatesi alnının ortasından vurdum!”

“Soğan öyle acı bakıyordu ki sapladım süngüyü!”

“Hamsi bana yan baktı asıldım tetiğe!”

“On patatesi vurdum!”

“On milyon”

Yan masadan gelen “Çüş!” sesi ile senaryomuzu sonlayalım.

İyi pazarlar…