Önce mülkiye sonra Türkiye

Tarih: 23 Nisan 1920 de tarumar olmuş büyük bir Cihan imparatorluğunun ardından, savaşlardan yorgun düşmüş, yokluğun, yoksulluğun içersindeki halk, sabahın erken saatleride Ankara'da Meclis binası çevresinde toplanıyor, kendi kaderine sahip çıkmanın coşkusu içinde Hacı Bayram Camii'nde kılınan öğle namazından sonra, Meclis binası girişinde gözleri yaşartan muhteşem bir tören yapıyor ve Saat 13.45'de, Ankara'ya o günün zor şartlarında gelebilen 115 vatan evladı Milletvekili Meclis salonunda toplanıyor.

Parlamento geleneklerine göre en yaşlı üye milletvekili başkanlık kürsüsüne çıkıyor konuşmasını yaparak Meclis'in ilk toplantısını açıyor.

Ardından 39 yaşında genç, delikanlı, idealist bir lider kürsüye çıkıyor yeni kurulan Türkiye Cumhuriyetin ana felsefesi için şöyle diyor..

"Ulusal egemenlik, ulusun namusudur, onurudur, şerefidir."

"Ulusal egemenlik öyle bir ışıktır ki, onun karşısında zincirler erir, taç ve tahtlar batar yok olur."

"Özgürlüğün de, eşitliğin de adaletin de dayanağı ulusal egemenliktir."

(Hakimiyet)" Egemenlik kayıtsız şartsız MİLLETİNDİR."

Diyor veee unutulmasın diye bu fikri, ilkeyi, inkilapları çocuk bayramı ile taçlandırıyor.

Geçen 88 yıl içinde egemenlik kayıtsız şartsız kavramına dönemin çığırtkanları tarafından zaman, zaman sözcüğün başı aynı ama özne de değişiklikler yapılıyor ve yeni kuyruklar ekleniyor..

Egemenlik kayıtsız şartsız Allahındır, iktidarındır, sözü geçenlerindir, darbecilerindir, liderlerindir, bürokratlarındır, rektörlerindir, sesi çok çıkanlarındır, yabancılarındır, emperyalizmdir, ABD'dir, AB'nindir, IMF nindir, borç verenlerindir, zenginlerindir, azınlık elitindir, paranındır, sermeyenindir kadınındır, erkeğindir..

Tarih: 05 Haziran 2008

Yeni bir kuyruk daha eklendi ve

( Hakimiyet ) Egemenlik kayıtsız şartsız Anayasa mahkemesinindir..

Ey ahali..

Kendi kendimizi kandırıyoruz..

Gerçek demokrasi biz insan oğlu için artık bir ütopya dır.

Boşuna uğraşmayın..

Aslında dünya üzerinde egemenliğin kayıtsız şartsız milletin olduğu gerçekte örnek bir ülke de yoktur.

Sadece bu olguya birazcık yaklaşabilen benim bildiğim kadarıyla İsviçre diye bir ülke vardır..

Temsili demokrasinin olduğu küreselleşmenin hat safhada yer aldığı bir dünyada pek tabiki milletin egemenliğini kabul etmek bir çok gizli güç odaklarının işine gelmiyor.

Bu yüzdendirki Egemenlik tıpkı ülkemizde olduğu gibi Dünya nın hiç bir yerinde kayıtsız şartsız milletin değildir.

Bu güne kadar hiç halkın kendi kendisini yönettiği, kendi kararlarını uyguladığı nerede görülmüştür..

Şahsen ben görmedim..

Siz gördünüz mü??

Şimdi diyeceksiniz ki..

"Egemenliğin ille de benim yani milletin elinde olmasına gerek yok. Bizleri temsil eden Meclis denen bir şey var, o benim adıma kararlar alabilir, benim yerime yönetebilir."

Eee.. Yönetiyor mu!!

Sonuç ortada işte.. Yönetemiyor..

Kafamıza vura, vura gözümüzün içine soka, soka Egemenliğimize Haziran ayını 5 inde bu ülke de bir kuyruk daha eklediler..

Halkımız, Meclisimiz ne yaptı!!..

Koca bir HİÇÇ..

Hala gözlerimiz kapalı uyuyoruz.

Bir kedi yavrusunun gözü dokuz günde açılır. İnsanlarımızın gözü bu konuda 88 yıldır açılmadı.

Sebebi ise..

Demokrasinin bugünkü tanıma bürünmesinin arkasında, malesef insanlarımızın siyasal ilgisizlik ve bilgisizliği yatar.

İnsanlarımız tarafından istenilen böylesine mükemmel ve fantastik yaşam tarzının da halkın isteklerininde bu günkü dünya düzeninde birilerinin belirlerdiği kırmızı çizgilere kadardır.

Boşuna uğraşmayın..

88 yıl önce bu halkın ve insanlığın gözlerini açan 39 yaşında genç delikanlı sözünün eri gerçek kahraman lider yok artık.

Ve geri gelmeyecektir.

Boşuna uğraşmayın..

Boşuna beklemeyin..

Önce Mülkiye sonra Türkiye zihniyetinden bir an önce kurtulmadıktan sonra gerçek demokrasiyi biraz zor görürüz.

Saygılar..