Önce sen!

Vals kralı Johann Strauss ve Kan-kancı Jagues Offenbach, yüzyıllar öncesinde, birbirlerinin rakibi olan iki büyük müzisyendi.Müzik dünyası ve genç dinleyiciler, takım tutar gibi ikiye ayrılmıştı.Bir kısmı hep vals çalınmasını istiyor, diğer bir kısmı kan kan dinlemeyi istiyordu.İşler iyice kızışmış, taraflar bu konuda iyice fanatikleşmişlerdi.

İşte o sırada Viyana'da aynı gün ve saatte iki konser verilir.Vals orkestrasını Strauss yönetecek ve ona yakın yerde de kan kan çalacak orkestrayı Offenbach yönetecektir.

Viyana gençleri ikiye ayrılır.Konserlere karşı grupları göndererek, bir kısmı Strauss'u, diğer bir kısmı da Offenbach'ı susturacaklar, yani aleyhte gösteri yapacaklardır.Gerilim iyice artar, herkes ne olacağını merakla beklemeye başlar.

Ve tam o sırada Strauss, elini kaldırarak: " Offenbach - Kan-kan", diğer taraftan elini kaldıran Offenbach da "Strauss-Mavi Tuna" diyerek orkestralarını yönetmeye başlamışlar.

İlk önce çok şaşıran gençler, bu sürprizi gülerek ve alkışlayarak karşılamış, içlerinden daha derin düşünmesini öğrenmiş olanlar ise, iki büyük ustanın kendilerine verdiği bu güzel dersi ömürleri boyunca unutmamışlar.

Üstatların "Önce sen" demeleri sihirli değnek gibi, bir anda havayı yumuşatmış, düşmanlığı dostluğa dönüştürmüştür.

Günümüzde, insanın insanı öldürdüğü, kandırdığı, üzüp yaraladığı gerçeği, bizleri karamsarlığa iterken, böyle örnekler içimizde bir umut penceresi aralıyor.Ve belki de, bu umut penceresinden, yarın doğacak olan güneşin heyecanını içimizde hissedebilir, gelecek günlere, inanç, umut ve sevgiyle bakabiliriz...