Önce yaşamalı, sonra ölmelisin!!!

Bazen vazgeçmek bile başlı başlına bir ödül olabilir -kendine verdiğin. Hayatını harcayarak kazandıkların, yorulmaların boşa gider belki. Ancak ağır yorgunluğun önüne geçmiş olursun. Ağır yorgunluklar hastalığa yol açar. Önce hasta olursun sonra ağır hasta. Bunun ötesi ölüme ramak bırakmaktır bedeni. Bunların hepsinin tek nedeni yorgunluktur aslına bakarsan eğer. Aslını inkar edersen teşhisini koyamazsın durumunun. Yanlış tedaviler uygularsın istemeden. 

Kendine uyu demeden uykun gelir lakin uyuyamazsın. Uykulusundur ama bir o kadar da uykusuz. Hassas olursun ama bir o kadar da duygusuz. Bomboş yürürsün sokaklarda. İnsanların farkına varmazsın. Güneşli havada yağmurlukla gezenin, soğukta terliksiz bebelerin halinden bihabersindir. Az önce bir aracın önüne atlamıştır bedenin; ruhunsa hala kaldırımda. Çünkü ruhun seni bir adım geriden takip etmeye başlamıştır artık, yaşamını başkalarının frene bir saniye erken basmasına borçlusundur. Saniyelerle belirleniyordur hayatta kalman ya da kalmaman. Ama sana sorsalar zamanın geçmediğinden yakınıyorsundur. 

Zaman hızlı aksa senin istediğin gibi olacak sanırsın her şey ya da her şey istediğin gibi olsa zaman hızlı akacaktır sana göre. Çok şey istemiyor gibi duruyorsun belki ama az şey de istemiyorsun hani. "Dünyada cenneti istemek gibi birşey bu senin yaptığın" desem, aksini ispat etmen oldukça zordur. 

Tüm dileklerinin gerçekleşmesi gerekiyor değil mi? Bu kadar sıkıntının karşılığında başarmak farz olmalı diye düşünüyorsun, öyle mi? Hedefin uğruna kaybettiklerine bakınca, hedefinden vazgeçmek de istemiyorsun; bunca kaybın ardından ya istiklal, ya ölüm diyorsun; yanlış mıyım? Senin o dediğin savaş meydanlarında geçerlidir. Belki haklısın, sen de bir savaştasın. Sen her ne kadar zafer kazanmak uğruna ölümü göze almış olsan da, gözden düşmek olsa da işin ucunda yaşamayı seçmelisin. Yüreğinde yanan yaşam ateşini söndüren, içindeki yanardağı sönmüş volkana döndüren, seni insan yapan şahane duyguları öldüren her şeyden ve herkesten vazgeçmelisin. 

...Ve şunu hiç ama hiç unutma: "Önce yaşamalı, sonra ölmelisin!" 

(((Osman Genç)))