One man show…

Tarih 30 eylül 2012 , yer Ankara Arena kapalı spor salonu, sahnede Recep Tayyip Erdoğan ve kendi deyimi ile AKP için “son genel başkanlık dönemi” için bir veda toplantısı, her ne kadar adına parti kongresi denilse bile, görünen ve algılanan sadece ve sadece bir veda hutbesi biçiminde geçen bir toplantı idi.

Salonun düzeni hakkında  konuşmak gerekirse, daha önceki ister merkez sağda, ister solda ve hatta kadro partilerinde bile görülmeyen ve sadece otoriter yönetimlerde görülebilecek bir disiplin hakimdi. Partili üye, delege hemen her partide 2 yılda bir yapılan bu tür kongrelerde, genel başkanı ile yakınlaşmak, ona dokunmak, ona yakın olmak ister bu  bir gelenek, bir coşku, bir güvendir. Genel başkan partilisine, partilisi de genel başkanına güven duymak ister, o yüzden temas önemlidir. Ancak o gün orda güvenden ziyade bir kibir, bir asalet, bir sultanlık ya da kendini halkın üstünde gören deyim yerinde ise “ One man show” izledik. Partilinin yaklaşamadığı bir podyumda manken edası ile partili selamlamak, ve partili arasına mesafe koymak ne derece doğru bunu ben bilemem, ama en azından AKP’li cefakâr partililere saygısızlık olarak düşünüyorum..

Hemen her kongrede parti içinde genel başkandan olmasa bile parti üst yönetiminden hoşnutsuzluklar, eleştiriler, yeni çözümler olabilir. Bu türlü eleştirel görüşlerin seslendirildiği meşru zeminlerdir kongreler, demokrasi dediğimiz her türlü görüşlerin tartışıldığı özgür ortamların sağlandığı yerlerdir. Dikkat edilirse teşkilatlardan tek bir kişi bile söz almadı, ya da alamadı, yine kongre salonunda bile olsa kıyıda köşede fısıltı halinde eleştiriler yapıldı. Kimseler duymadı..

Demokrasi dediğimiz olguyu hazmetmiş liderlerin sayısı pek fazla değildir. Bunu Tayyip beyin, kongreye girmesini yasakladığı basınla ilgili, neden yasakladığına ilişkin savunmasını grup konuşmasında dinledik. Kendi partisi içinde muhalif hiçbir sese söz hakkı vermeyen kongrede muhalif basının çağrılmasını beklemek beyhudedir..

30 Eylül 2012 AKP kongresi yasal olarak şekli bakımdan bir kongre, ancak içerik ve esas olarak sadece bir “ Veda hutbesidir”..

Kongre öncesinde AKP ve Cemaat medyasından pompalanan önemli açıklamaların yapılacağı 2023 vizyonuna uygun konuşmayı ne yazık ki, yaklaşık iki buçuk saatlik konuşmada görmedik. Geçmiş 10 yıllık AKP iktidarının yaptıkları, yine dillere pelesenk olan 1940 lı yılardaki CHP eleştirisi, hiç de inandırıcı olmayan Menderes, Özal, Erbakan ve hatta Atatürk’ün yolunda, onların yaptıklarının takipçisiyiz mealinde konuşma ise ayakları yere basmayan söylemlerdi..

Bu arada konuşmanın büyük bir bölümünü selamlamaya ayırdığı ve tüm Ortadoğu’daki Arap halklarının selamlandığı bölümde ne yazık ki, Türk cumhuriyetleri ve özellikle Çin zulmü altındaki Uygurlar, ne olduklarını kim olduklarını bilmediğimiz Arakanlar kadar selamlanmaya değer bulmadı.

Yine Ortadoğu’daki ülkelerde yaşayan Türkmen kardeşlerimizden hiçbir yetkili, bir Hamas lideri kadar davete değer bulunmamış, PKK’nın hamisi Barzani “Onur konuğu” olarak davet edilmiş ve Türkiye’nin onunla guru duyması sağlanmıştır.

“Büyük millet, büyük güç, hedef 2023” sloganı ile toplanan kongrede büyük millet gibi yuvarlak bir sözle, hangi milletten söz ettiği  ortaya çıkmamıştır. Halbuki 1923 ruhunu zikredip, ulu önderin yolunda olduğunu söyleyen bir lider, Mustafa Kemal Atatürk’ün her defasında söylemekten gurur ve mensubu olmakla onur duyduğu “ Türk Milleti” sözünü ağzına dahi almamıştır. Davetlileri ve sloganları ile milli olmaktan uzak sanki çok uluslu bir kongre idi…

Tek adam rejimlerini eleştirenlerin, partinin tüm kurullarını seçim olmadan tek başına belirlediği ve şekli bir sandıkla bunu tescil etmeleri demokrasiyi algılamaları bakımından ve” Milli İrade” tanımlarının da ne derece sağlıklı olduğu tartışılmalıdır..

Milli İrade diyerek, tutuklu milletvekillerinin tutuklu olmalarını savunmak, en azından kendinle çelişmektir. Nasıl ki, bir muhalefet partisi kongre davetlilerine karışamayacağını söyleyen bir lider tutarlı ise, partilerin de kimleri aday göstereceğini karışamamalıdır.

Son olarak 30 eylül 2012 kongresi her şeyden önce AKP’ye hayırlı olsun, ülkem için hayırlı olup olmadığını zaman gösterecektir.

03 Ekim 2012 /ANKARA