Önemli olan ilke ve kurallar olmadan iyi olmak; çünkü uygulamak zor ve keyfimizi kaçırıyor

Bir konuya etik bakımdan girdiniz mi affedersin b…ettiniz gitti. Bencil bir şekilde kendinizi düşünerek menfaatiniz yararınız, kolaylık zorluk, keyif alma gibi daha gerçekçi argümanlarla sorunlara yaklaşırsanız çözüm de sizi mutlu edecek şekilde olur.

Fazilet babanın heykelinde “ ilke asalettir” yazıyormuş; yiyim fazilet babayı da heykelindeki asaleti de… La bi gidin, rahat bırakın, mallığımızın keyfini çıkaralım!

Şu dittiribohtan ilke ve kurallar barim bi işe yarasa! Medreseye uğramadan adam olmanın yolu yok mu dostlar! İradesizim, hiçbir ilke kural bana sökmüyor. Yapamadıkça da kendimden utanıyorum. İyilik öğretilmez. Başaramıyoruz bir yandan. Zaman kaybediyoruz ayrıcana. Hem sıkıcı uygulamalar, canımız sıkılıyor. Deyom ki bize gerekmez; çıkaran ayılara ve de zorla uygulayan dayılara verin bu ilkeleri kuralları, çok gerekliyse kendileri kullansın!

Hayatımda hiçbir şeyi bunlara bakarak yapmadım. Çoğunu yıllar sonra duydum. Bilmeden doğruyu yapmışım. İnsana nasıl yaşayacağını öğreten bir bilim varsa hay ben o bilimin içine tüküreyim! Sana ne ya, nasıl yaşarsam yaşarım! Hayatın bilgisi olmaz. Yere tüküren ayı yere tükürmenin kötülüğünü bilmiyorsa Oksford’da bile öğretemezsin.

Neyi nasıl yapacağını öğretirsin de doğru davranış bilgisi gereksiz; ilkeler saçma, kurallar aptalca. Kanunlar sadece yol göstermeli “bu iş böyle yapılır, şuraya şöyle gidersin” Anayasa’nın toplumu ıslahla ilgili hükümleri tamamen lüzumsuz. İyiliklerin kötülüklerin öğretilmesi diye bir bilim olamaz. Şimdi okullarda herkese aynı eğitimi verdiğiniz için yüz kişiye sorulan yüz soruya yüz tane aynı cevap alıyoruz. Her kavak kendi dibinde yetişse IŞİD’in kelle kesen elli bin militanı olur muydu? Bunlardan bir kısmı kelle keserken, bir kısmı odun, bir kısmı karpuz kesmez miydi?

İnsanın adam olmaya ihtiyacı yoktur; çünkü adam olarak doğarlar; bebekler birbirinin gözüne mil mi sokuyor, çocuklar kafanıza taş mı atıyor? Asıl adam olmayan sizlersiniz!

Hayat bu ilke ve kurallar yüzünden sıkıcı. Uyarı ayrı, sizinki yönlendirme. Hırsızlık yapmayın öğretilerin işe yaradı mı? Karnını doyurun çalmasın. Yine de çalıyorsa mayada sorun var, napsan olmaz, çit öreceksin!

Şunu yapma bunu yapma, şu kötü bu fena, yasak,  ceza, hapis… Keyfimiz kaçıyor ya, hiçbir şeyden zevk alamıyoruz. Dur önüne geçirme, kötülüğü kötüleyeceğine kötülüğe izin verme. “Hırsızlık kötü bir şey” Ayyy çok etkilendim!