Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

26 Aralık '10

 
Kategori
Şiir
 

Önlüğüm pembe

Önlüğüm pembe
 

Bir gün okula gidecekti, okullu olacaktı
Annesi önlükler dikecekti, uslu olacaktı
Kimseye dil çıkarmayacak, önüne bakacaktı
Annesine söz vermişti, aşık olmayacaktı
Fakat sözler ne zamana kadar tutulur..

Önlük dikildi, önlüğü pembe..

Giderek büyüdü, gözler üzerindeydi
Kızlar kendisine bakanı çok iyi bilirler
Ahmet’in gönlünden geçeni biliyordu
Yoldan geçerken Ahmet’i görüyordu
Cebine mektup koyuyordu, o zamanlar öyleydi.

Pembe önlüğün cebine hem de..

Elleri, ayakları zangır zangır titrerdi
Kimseye göstermek istemezdi anlamasınlar diye
İkisinin arasında kalsın , onu ağlatmasınlar
Zaten ortada bir şey yok, bir mektup
Gidip geliyordu.. ama başka şeyler de vardı.
Kalbinde bir tomurcuk giderek büyüyordu.

Annesinin diktiği pembe önlük dar geliyordu.

Sonra okul filan hikaye, film bitti birden
Akıl başta değil, başladı yeniden koptuğu yerden
Kızla oğlan yeni bir ev açtılar, mutluluğa uçtular
Filmin ortasında anne baba yoktu, yollar yokuştu
Sonra sille tokatlar belirdi, akıl baştan uçtu

Müzik kesildi , gürültü karıştı sonsuz ahenge
Bitti mutluluk denilen günlük hikaye
Ne yazık, döndü pembe önlük kızıl bir renge.
 
Toplam blog
: 2579
: 848
Kayıt tarihi
: 24.10.10
 
 

Mesleğim eğitimcilik… Şimdi artık emekli bir vatandaşım… biraz şairlik, biraz hayalcilik, biraz s..