Onsuz Hayat Hep Eksik!

Bugün günlerden 10 kasım... 

Kasım'ın 10'u.. 

Her yıl olduğu gibi bugün de saat 09:05'ten itibaren insanlarda bir hüzün, nemli gözler, akan göz yaşları... Ve sanki her zamankinden çok daha özlemle yad etmenin burukluğu içindeyiz.

Herkes bir şeyler yazacak, bir şeyler söyleyecek. Televizyonlarda gösterilen eski filmlere, bugüne ait ülkenin her tarafından çekilen videolara bakıp göz yaşı dökeceğiz, duygulanacağız, tekrar tekrar hüzünleneceğiz belki de.. 

Ancak, insanlarımızın Anıtkabir'e yine akın akın gittiğini görünce, o kalabalık, o vefakar, o her zamankinden daha bir başka dim dik ayakta olan halkımın bir parçasını görünce, üstüne üstlük, onca karalamalar, yaftalamalar, yıpratmalar ve itibarsızlaştırmalara rağmen, Türkiye halkının sevgisini gördükçe, tekrar umutlanacağız.. 

Umutlanmaya ve daha çok sevmeye devam edeceğiz.

Tıpkı dün gibi... Sonsuza kadar..

Bugün 10 kasım.. 

Kelimelerin boğazımıza dizildiği, yutkunurken gözlerimizin nemlendiği, ağlamamak için kendimizi zor tuttuğumuz bir gün. Ama ne mutlu bize ki, yetmiş dokuz yıl geçmiş olsa bile O'nun arkasından hala göz yalı dökebiliyorsak, hala sevgimiz bitmemişse, bir dakikalığına bile olsa ülkede hayat duruyorsa, çocuk, genç, yaşlı demeden, ülkenin dört bir yerinden akın akın insanlar hala Ata'sına, Anıtkabir'e gidiyorsa, HALA UMUT VAR DEMEKTİR.

Bugün 10 kasım... 

Sonsuz sevgimizi, sonsuz matemimizi anlatmak çok zor. Lakin, bundan tam 79 yıl önce yaşanmış bir hadiseyi burada alıntılayarak anlatırsam, sanırım o kifayetsiz kelimeler yerini kocaman bir anlama bırakacak..

...

Yıl 1938...

Mustafa Kemal Atatürk'ün na’şı İstanbul'dan ayrılıyor, Ankara'ya götürülecek.
İnsanlar üzüntülü, hüzün var her yerde...
Karaköy'den geçerken birdenbire,
'Çıt' diye bir ses...
Çıt! Çıt! Çıt!
Aaa!
Gökyüzünden düğme yağdı biliyor musunuz?
Düğme yağdı gökyüzünden!
Atatürk'ün o bayrağa sarılı tabutuna düğme yağdı...
Rengârenk düğmeler!
Düğme yağıyor! Çıt! Çıt! Düğme yağıyor!
Herkes yukarı baktı!
O caddedeki dükkânlarda, bürolarda
Türkiye Cumhuriyeti'nin Yahudi vatandaşları var pencerelerde...
Ve Yahudi kardeşlerimiz, ülkenin Yahudi vatandaşları, önderlerini, bu güzel insanı kendi (matem) geleneklerine göre "gömleklerinin ceketlerinin düğmelerini kopararak" uğurluyorlar...
Nasıl bir görüntü...
Atların çektiği top arabasında Mustafa Kemal Atatürk'ün tabutu ve üstüne rengârenk düğmeler yağıyor, pencerede gözü yaşlı insanlar...
Gömleklerin, ceketlerin düğmeleri kopartılarak uğurlama ne demekmiş biliyor musunuz?

"BEN SENDEN SONRA EKSİĞİM"

.....

Biz ONSUZ her zaman bir eksiğiz.. Ama 80 milyon evladı her zaman saygıda kusur etmeyeceğiz. 

Biz ne demiştik. KASIM'da AŞK BAŞKADIR...
Ve bizim aşkımız 10 kasıma kadar değil, SON KASIM'a kadar sürecek...

//