Önümüzü görebilmek

Ok yaydan çıkınca, yaptığımız yanlışı anlarız ama çoğu zaman iş işten geçmiş olur.

Kimse kimsenin sabrını denemeye kalkmasın.

Yangından mal kaçırır gibi, nedir acelemiz.

Demokrasi çoğunluğun sesidir.

Az olan gücümüzle, çoğunluğu yönetmeye kalkmak, çoğunluğu yok saymak doğru değildir.

Bu ülke kişisel hırs ve çağ dışı ideolojilere mahkum değildir.

Toplumun büyük çoğunluğunu gerilim içinde bırakıp, yok sayıp inadına bazı şeyleri yapmaya kalkmak demokratik bir durum değildir.

Her ülkenin önemli, olmazsa olmazları vardır.

Bunlar yasalarla güvence altına alınmıştır.

Bizim de olmazsa olmazlarımızdan birisi de laikliktir.

Laiklik bu ülkenin temel harcıdır.

Cumhuriyetimizin en önemli kazanımıdır.

Cumhurbaşkanlığı bu ülkenin en önemli kurumudur.

Laik düzenin simgeleştiği bir yerdir.

Gerçek demokrasilerde, asker demokrasilere müdahale etmez.

O zaman suçu demokratik işleyişimizde aramak gerekiyor.

Demokrasiyi bir araç olarak gördüklerini söyleyenlerin, bu gelişmeler karşısında söz söyleme hakları yoktur.

Doğrusu rahatsız oldum.

Keşke durum buralara gelmeseydi.

Ben olayı muhtıra olarak görmüyorum.

Muhtıra internet sitesinde olmaz.

Askerimizin görüşlerinin yansımasıdır.

Yine de bundan her açıdan ders almalıyız.

İlk askeri darbede, yedi yaşındaydım.

Yetmişli yıllarda yirmisindeydim, askeri muhtıralarla tanıştım.

12 Eylülde ise bu ülke için çalışan bir memurdum.

Bu tür kesintiler, her zaman ülkemize zarar vermiştir.

Askeri darbelerin bittiğini düşünüyorum.

En güvenilir kurumlarımızdan olan ordumuzun, duyarlılıklarını bir görüş olarak bildirmesini doğal buluyorum.

Daha ilerisini ve müdahalesini ise kabul etmiyorum.

Ordumuzun iç güdüsel refleks olarak ülke gidişatına düşünce belirtmesi yararlı olmuştur.

Adresini de bulmuştur.

Daha ilerisi yoktur.

Fotoğraf: Milliyet