Onun gazete alacak parası yok

12 Eylül Anayasası’nı değiştiriyoruz söylemi ile getirilen Anayasa değişikliği konusunda yapılan mitingler ve bilboardlardaki afişler toplumu meşgul ediyor. Bu bağlamda toplum içinde yapılacak olan değişikliklerin neler olduğunu bilen de bilmeyen de konuşuyor. Bir yandan <ı>“evet” çiler diğer yandan <ı>“hayır” cılar. Anayasa değişikliği konusunda halkı ikna etmeye çalışıyor.

Hatta okyanus ötesi ahkâm kesenlere de rastlanıyor.

Akşama ne pişireceğini düşünen kadının pek de umurunda değil Anayasa değişikliği. Yaşlılığının son demlerini yaşamakta olan ihtiyar amcanın da umurunda değil. İşsizlerin, yoksulların da değişiklikleri pek düşündüklerini söylemek olası değil. Onların derdi iş ve aş. Sokaklarda yaşamlarını sürdüren evsizlerin hiç değil. Köprü altı çocuklarının ise ilgisini çekmiyor.

<ı>“Siyaset Meydanı”nda Sayın Başbakanın program sunucusunun sorusunu beğenmeyip programı erken kesmesi de, Bülent Arınç’ın <ı>“Hayır oyu yüzde 80 de çıksa istifa yok. Oylarımız ancak yüzde 7’ye düşerse gideriz “demesi de, siyasilerin söylemleri ile meydanlarda tel tel dökülmeleri de işsizin pek umurunda değil. İmralı’da ki ile görüşüldüğü söylemleri, Kandil’deki elebaşı Karayılan’ın açıklamaları, Habur karşılamasından sonra PKK ve Öcalan ile görüşülmesi ile ilgili <ı>“Siyasi irade değil, devletin istihbarat kurumu görüşmüş olabilir” söylemleri de, Hanefi Avcı’nın <ı>“Haliç’te yaşayan Simonlar: Dün Devlet, Bugün Cemaat” isimli kitabı da işsizin ilgisini çekmiyor.

Neden?

Çünkü onun ne gazete alacak parası, ne de gazete okumak, haberleri dinlemek için zamanı var. O iş bulma peşinde. Tek düşüncesi ise evine götüreceği bir lokma ekmek.

Referandumu, genel seçim gibi algılayanların konuşmaları içinde verilen vaatlere de tanık oluyoruz. Halk Bankası’nın esnafa verdiği kredilerin faizlerinin 1 Eylül itibari ile yüzde 13’ten yüzde 10’a indirileceği, o, yüzde 10’luk faizin yüzde 5’lik bölümünü de hazine’nin üstleneceği “<ı>Tokat” konuşmasında Başbakan tarafından açıklandı.

Ziraat Bankası’na borçlu olan Çiftçinin durumu ne olacak? Emekli aylıkları ile geçinmekte zorlanan emeklilerin durumunu dile getirmeye gerek var mı? Onları da rahatlatacak bir <ı>“müjde”yi ne zaman vereceksiniz? İşçiler, memurlar, emekliler ve çiftçilerinde beklentisi söz konusudur.

Bu ve benzeri düşünceler içinde ağır ağır gazete bayiine gittim. Bir gazete aldım. Parkta ki banka oturup okumaya başladım. Az ilerde kimi emekli kimi oğlu kızı yanında yaşlılar kendi aralarında konuşuyorlardı. Konuşmalarında ne meydanlarda konuşan liderlerin söyledikleri vardı ne de “evet- hayır”. Konuşmaları geçim derdi ve çarşı pazardaki etiketlerde ki artışlar idi.