Onur Hakkı

Herkes kendini öne çıkarmaya çalışma hakkına sahiptir.

Ben daha iyiyim, daha başarılıyım, daha güzelim, daha çalışkanım, ahlaklı, terbiyeli, dürüst…

Öyle olmasa bile.

Buna biz karar veremeyiz.

Ortamda seçilecektir zaten.

Böyle bir hakkımız var ama biraz gerçekçi de olmamız lazım.

Benden iyi bir düşünür olur mesela, bunu öne çıkarabilirim; başka hiçbir şey olmaz.

Siz sanırsınız ki benden çok şey olur. Başına “iyi” sözünü koyarsanız fazla bir şey olmadığınızı görürsünüz; tabi “iyi” nin anlamını da bilmek şartıyla.

Onur hakkı her konuda geçerlidir; güzel giyinirim, espriliyim, en güzel dudaklar bende, çok param var, korku nedir bilmem, haksızlığa gelemem, kimsenin önünde eğilmem vs.

Siz sizde bir konuda diğer insanlardan daha iyi (ya da farklı) bir yönünüz varsa öne çıkarın bu sizin hakkınız.

Tevazua itibar etmeyin, tevazu değeri yok eden bir şey. Dikkat edin değersizler hep önde, sırf bu tevazu (ya da çekingenlik, güvensizlik)denilen saçmalık yüzünden.

Ben “onur” a karşıyım onur dayatma ama insanlar değer veriyor. Yani onursuz denilmesi benim için sorun olmaz. Ancak gurur kişisel koruma, gurursuzluğu kabul etmem.

Onur şeref gibi şeylere önem veren kişiler (gerçekte olmasalar bile) onurlu olduklarını iddia edebilirler. Hakkınızda hep başkaları karar vermesin, siz de ne olduğunuzu söyleyin, ben buyum deyin.

Kendini eleştirmek psikolojik vaka övmek sağlıklı davranış.

Ama ne olur kendinizi gerçekçi değerlendirin. Bakın koca Korkut’un arpacık kumrusu gibi düşünmekten başka yeteneği yokmuş!