Onurlu gün

Bugün 24 Kasım Öğretmenler Günü... Onurlu gün. Öğrencilik yıllarımızı ve öğretmenlerimizi hatırlayıp arayıp, hal hatır sormak hatta imkan dahilindeyse ellerinden öpmek için bir vesile bugün.

Çocukluğumdan beri olmak istediğim tek meslekti öğretmenlik. Ama olmadı işte, olamadı. Ama ne ilginçtir ki 2 yıldır bulunduğum mahallenin ilköğretim okulunda (İçerenköy Hasan Leyli İlköğretim Okulu) sözleşmeli memur olarak çalışıyorum. Kadıköy ilçesinin en kalabalık okuluyuz. Öğretmen değilim ama öğretmenlerle içiçeyim. Onların duygularını paylaşıyorum. Benim de öğretmenler günümü kutlayan öğrenciler sayesinde kendimi öğretmen gibi hissediyorum. Hatta okulumuz sevgili öğretmenleri beni de aralarına alarak, okulumuzca kendi aramızda organize ettiğimiz "Öğretmen Korosu"na beni de dahil ettiler. Ve bugün okulumuzda yapılan törende biz öğretmenler, okulumuz öğrencilerinin karşısında şarkılar, marşlar söyledik. Okulumuz öğretmenlerinden , sözleri Türkçe Öğretmenine müziği Müzik öğretmenimize ait olan okulumuz marşını ilk kez duyurduk. Öğrencilerin bizi izlerkenki coşkusunu görmenizi isterdim. Yelekler, hırkalar havada uçuştu. Düşüncenize okulun bahçesinde 2600 öğrenci ve havada uçuşan bir o kadar giysi. Bugün benim de günüm artık. ATA'mızın biz öğretmenlere armağan ettiği bugün de onu sevgiyle anıyor ve tüm öğretmenler adına diyorum ki:

Alnımızda bilgilerden bir çelenk/Nura doğru and içen Türk Genciyiz/Yeryüzünde yoktur olmaz Türk’e denk/Korku bilmez soyumuz/Şanlı yurdum her bucağın şanla dolsunYurdum seni yüceltmeye antlar olsun/Candan açtık cehle karşı bir savaş/Ey bu yolda ant içen genç arkadaş/Öğren, öğret halka hakkı gürle coş/Durma, durma koş/Şanlı yurdum her bucağın şanla dolsun/Yurdum seni yüceltmeye antlar olsun