- Kategori
- Şiir
Öptüğün vakit
harabe bir kilisenin önünde
duvara çarpar gölgem
parke taşlı sokak
daraltır gögsümü
cumbalar
üstüme üstüme
çalıntı zamanlar sonrası
terli sabahlar alaca yüzümde
anılarda yaseminler boy verir
anlarda gözyaşlarım
suya düşer söğüt dalı
yosuna ihanet eder su
parmakların keşfeder bizi
habersizdir şehir
öptüğün vakit;
İstanbul sevişir benimle
bulutlar boşalır.
Ege' de
bakir kalır düşlerim.