Öpüyorum sözcüklerinden

Yazıyı elime aldığımda sözcükler birbirini kovalar, gürül gürül akan bir şelalenin sesi gibi yan yana dizelenirken boş satırlarda, büyük bir nehirle karışırlar. Ve ben işte o zaman tamamen ruhuma ağır gelen yüklerimden kurtulur bir yalnız kadın olurum…

Gecenin koyu karanlığında

Düşünmek  istemediğim

Düşünceler takılır usuma.

Damla damla erir,

Damla damla tükenir

Bir yalnız adam olurum.

Bilki ben işte o zaman

Acılar denizinde boğulurum.

…

‘Adam ‘ diye er kişiye denmez her zaman. Kadının da adam olduğu çok görülmüştür zira. Elimde bir bavul vardı. Hani Türk filmlerinde seyahate çıkarken aktör / aktristlerin ellerinde tuttukları, aslında boş olan ama bizim dolu sandığımız…

Dolu sandığım bir bavulu ağır diye kaldırmak istedim. Bavul boşmuş. Tüh! Allah kahretsin. Ben boş şeyleri sevmem. İçine yerleştirmek için özenle katlamış hazır etmiştim giysilerin en güzellerini oysa…

Başka bir şarkıda eğer beni sual eden olursa, şeker söyle , kaymak  söyle, bal söyle…

Ve eğer sorarlarsa bana başka bir cümle daha kurmak ister misiniz? diye;

“Hayır!” derdim. Sözcüklerimin de takati kalmadı aslına bakarsanız. Bakmayın öyle su gibi yan yana bir çırpıda dizelendiklerine… Son zamanlarda yerlerini bile karıştırır oldular ben hangi satırda neredeydim diye…

Güzel sözcüklerim beni ben yapan, dizimin dibinden ayrılmayan…

Yaralı sözcüklerim

Yorgun sözcüklerim,

Sözcüklerim …

Dedim,  orada kaldım.

Gözlerimle buluşturduğun sözcüklerin oldu bilmezsin, anımsamazsın. Çok içmiştin. Hatırlamazsın…

Anlamını yitiren sözcükler değil sensin.

Herşeye rağmen, yine de:

Öpüyorum gözlerinden, beni severken söylediğin sözcüklerin …

Melike Çelik