Orada Kalmalısın

Güzel ve keyifli bir sohbet sonrasıydı.. Televizyonun sesleri odayı dolduruyordu. Bir kupanın içinde sıcak ve köpüklü kahve içilmek için idealdi. Ev serin, duvarlar beyaz ve resimler  renklendiriyordu odayı... Sevilen ve keyfi artıran güzel bir kitap, okumak istenen bir şeydi. Telefon kitabın sağında duruyor, büyük ayna bir temsil gibi görünüyordu. Ayaklarının altından kayıp başka bir yerde varılacakmış gibi görünen zemin, yüksek tavana hem zıt hem de alakasız gibiydi.

Şairane bir kaç an zihinden geçti, kalem ve kağıtlar dağılmıştı.. Büyük defterin kapağı kapalı, yanındaki küçük vazo bir kaç küçük çiçekle hoş görünüyordu. En azından geriye dönüp değişsin diye akla gelen küçük anılar, bir su birikintisine şeklini veren damlalar gibiydi... Odanın ambiyansını değiştirecek kadar güçlü değildi belki de.. Yerini sevmeyen ve geleceğe uzanmak isteyen küçük ve sevimsiz vuruşlar gibiydi.. Evin yeni renkleri somut ve ulaşılabilir duyguların, kendinden sonra gelecek dünya olaylarına mesken olmasını sağlıyordu. Bunun sebebi açık, net biraz da keskin görüşlerin vuku bulması ve bunun yeniden başlamış olmasıydı. Nedeni var ise de biraz sıkıcı ve zaman öldürecek cinstendi. Sanki yeni bir değerlendirme fazla olacaktı. Mesela; beyinsiz birinin saçma sapan hareketleri genellikle konuşulmaya değer bulunmaz. Bu haklı ve gerekli bir seçimdir aslında. En doğru yaklaşımdır bir yaklaşım gerekiyor ise.. Yapacak onca şey varken vakit kaybı ve yararsız bir uğraştır.

Bilinen çoğu şey doğru ve faydalı ise ve buna inanılıyorsa, geleceğin yeni soluğu hissedilir derece sarmalıyor ve kendini gösteriyor. Neşeli anların sabahında huzuru içinde hissetmek, mutluluğun yeni gölgesini fark etmek. Bunu anlamak geleceğin kimliğini biraz da kendine mal etmek, yeniden gülmek ve bunu büyük oranda alışkanlık edinmek.. Her şey iyi gidebilir, kendine sordukların bazen azalabilir ancak nerede huzurlu isen orada kalmalısın. Şu an olduğu gibi.. Olduğu gibi!

selin428@yahoo.com.tr