Orada kimse var mı dışarıda?

Is there anybody out there? (1)

Tek cümlelik bu şarkı sözü, yalnızlaşan bir bireyin içinden kopup gelen çığlığıdır aslında ve bu çığlık, şehir denen insan adacıklarında yığılmış, yalnız başına bırakılmış, birikmiş yaşayışın, hafif yoğunluktaki yakarışıdır ve bunu duyumsadığımda o, beni ne kadar da yaralar! Tüm iletişim araçlarından kaçmak isterim ama nafile bir çabanın içinde çırpınır dururum.

Sözünü ettiğim yalnızlaşma, “tek başına yaşamak”, “kendince yaşamak”, “kendi kendine yetinmek” veya “kendine buyruk özgür bir birey olmak” değildir elbette. Öyle olsaydı o yalnızlık, sadece kişisel tercihli bir erdemlilik olarak kabul edilebilirdi. Sözünü ettiğim bir dayatmadır, bir türlü gelişememektir. Dünya toplumlarının kendi düzeninde açığa çıkan, var olan, tüm yaşam zorluklarının, tüm acıların kanıksanan olası bir sonucudur. Yalnızlığa itilen çaresiz kalmış bireyin çırpınışıdır. Şehirleşmenin girdabına kapılmış insan selinin, birbirine karşı ilgisizliğidir. Bu ilgisizliği kendi varoluş nedenlerine ters düşerek kayıtsız kalışlarıdır.

Gelişmiş bir toplumda yaşamak nedir?

Bu zamanda, “gelişmiş bir toplumdur” dediğimiz, öyle kabul ettiğimiz yığınlar, sadece paraca zengin, teknolojik olarak üstün toplumlardır ve gerçekte neye göre gelişmişlerdir?!

Orada kimse var mı dışarıda? Is there anybody out there?

Sana hangi dilde sorayım, çaresizliğini hangi dilde anlatmak istersin bana? (2)

Seni hangi dilde yanıtlayayım, hangi dilde duymak istersin beni?

Küçücük dünya topraklarında üreyen biz insan soyu, tüm bu gelişmişlik argümanlarını kullanarak, toplumu, doğayı kıyıp bitiren öğütücü bir güç mü olmak zorundayız?

İnsanın rahatını düşünen, huzurlu yaşayışını, evrensel erdemlilik ile ön planda tutan, adil paylaşımların yaşandığı bir düzenin, toplumun tüm katmanlarınca var edilmesini gönüllüce kabul edildiği bir yaşayış içinde bulunabilmek; “orada dışarıda kimse var mı?” çığlığının yanıtıdır ve bu yanıt, hangi dilde söylenirse söylensin aslında çok da basittir ve herkesçe anlaşılır durumdadır.

-
(1) : Pink Floyd - The Wall
(2) : Yücel Evren - http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=147484
(3) : Paul Cézanne, Garcon au gilet rouge. 1888-1889. 65,7 x 54,7 cm, Merion, Pennsylvania