Ordan, burdan, benden

İp cambazları hep dikkatimi çekmiştir.. İnsanları heycanlandıran nedir; onlar gösteri yaparken? Yaşamla ölüm arasında dans ederken; ölümün cambazı yakalıyabileceği anı yakalama şanslarının olduğunu bilmek midir heycanları? Eğer bu ise o zaman eski gladyatör devirlerindeki vahşi gördüğümüz eski uygarlık insanlarından ne farkımız var ki? Ambalaj farklı sunulmuş, ama içindeki verilen yine aynı demek ki.. Birinde eline kılıç verip, ölümle yaşam arasında dans etmesi sağlanmış insanın; diğerinde bir ip, bir cubuk bir de garibim cambazın marifeti..

Papatya falları da hep garibime gitmiştir. “Seviyor – Sevmiyor..” Sen kendinden emin değilsen, ne yapman gerektiğini bilmiyorsan; garibim papatyanın günahı ne ki? Bir bahar günü 3 günlük ömür için açar oysa. O 3 gününü tamamlamadan da dengesiz insanoğlunun tuhaf zevkine heba olmuş olur..Geriye kalan bir sap ve ucunda yolunmuş çiçek tacı.. Tuhaf..

Caz müziğini oldum olası beğenirim.. Tuhaf bir acı çığlığı vardır sanki içinde.. Bir film seyretmiştim caz ile ilgili. Ünlü bir saksafoncunun hayatını anlatıyordu. Ünlü olması bir yana da saksafoncu gerçekten iyi idi. Saksafondaki üç düğmede hiç bulunmadık, bilinmedik bir notayı arıyordu.. Bu arayışlarında da onu ünlü yapan inanılmaz güzel besteler çıkıyordu. Belki de caz müziğini o sevdirdi bana kim bilir?

Aldığım ilk ders hayattan “düşmeden ve yalpalamadan yürümesini” bilmem gerektiği idi çocuk kafamda.. E önemli idi o zamanlar.. Şimdi değil mi peki? Çok önemli.. Yanlızca bu düşmeden ve yalpalamadan yürüyüşlerin; içerik olarak genişlemesi değişen.. İlk aldığımda dersi sadece söylendiği şekli ile idi uygulama.. Şimdilerde ise yaşadığım herşeyde öyle olmam gerektiği.. Ders derse ekleniyor, yol o şekilde ilerleniyor.. Arada tökezlediğinde ise sızlanmaya zaman kalmıyor.. Sızlanırsan yol bitmiyor çünkü.. Eğer yolunun üstüne bir engel cıkarsa, atıver tekmeyi geç git modunda olmak gerekiyor.. Eh o tekmede engel sertse, az canın yanıyor.. Ama ilerledikçe o can acısıda geçip gidiyor..

Muratti sigarasını severdim… Hala da severim.. Kankam gibidir.. Dertlendiğimde yanımdadır.. Sevindiğimde de öyle.. Ne yaparsam yapayım, hangi ruh halinde olursam olayım bir o sorgusuz ayrılmadan duruyor yanımda.. Ama anladım ki o suskunluğunun arkasında, planlar yapıyormuş aleyhimde.. İçten içe haince kemiriyormuş beni.. Gelecekte kanser ya da pek çok sağlık sorunlarına sürüklüyormuş beni.. Ama dedim ya.. Sorgusuz yanımda olan birtek o.. Vazgeçmek zor böyle bir dosttan.. Her ne kadar geleceğimi temlik altına almaya çalışsa da.. Sevilmek yetmiyor demek bu beyaz on santimlik tütün çubuğuna.. Kimbilir daha ne hesapları var kendince..

Beş uğurlu sayım.. Gerçi hiç uğurunu görmedim ama, öyle dedim öyle kaldı çok önce.. Ne faydasını gördüm ne zararını.. Kendisi de keşfedildiği zamandan beri ne artıyor ne eksiliyor.. Demek kendine bile ne faydası var ne zararı.. Beş gelmiş beş gidicek.. Ne medet umuyorsak böyle şeylerden onuda çözebilmiş değilim.. Bir elimde 5 parmak var.. Diğerinde de aynı şekilde. Ayaklarımın herbiri de 5 parmaklı. Bir tek bu işe yarıyor demek ki.. Peh!

Azı dişimde bir çürük mü var nedir? Dilimle dokundukça hissediyorum.. Doktora gideyim diyorum “Sökmek lazım” der diye korkuyorum. E kolaymı bunca yıllık beraberliğimizden ayrılmak.. Etle kemik gibi olmuşuz kaynamışız birbirimize.. Söküldüğünde biliyorumki çok canım yanacak. Öyle uyuşturucu iğne filanda kar etmez. Kimse kandıramaz beni.. Arada dilimle dokunup “Akıllı dur eleman.. Sen benim canımı yakma bende sana dokundurmim” diyorum. Anlıyor sanırsam beni.. Öylee sakin sakin duruyor.. Biliyor belki de canım yanarsa acımam ona söktürür attırırım Allahıma..

Zaman geçiyor, ömür doluyor.. Ne çok boş işlerle uğraşıyoruz aslında.. Keşke gerçekten önemli olan şeyleri gösteren bir gözlük olsaydıda; takıverseydik herkezin gözünede; olduğu gibi görse idiler herşeyi.. İnsanlık tarihinin buluşu olurdu herhalde bu.. Belkide bigun görürüz gerçekleri tüm çıplaklığı ile.. Geç olur ama napalım.. Anlamadan, görmeden gidenlerden daha iyiyiz diyip kendimizi teselli ederiz artık..

Islık çalarak gidiyorum.. Etrafımda olup biten nedir biliyorum.. Ama umurumda değil.. Nasılsa olan biten, herkesin kendi sorunu.. Ben ıslığımın sesiyle, sevdiğim şarkının teranesini duyup mutluyum.. Mutluysam bundan gerisi detay.. Hani son zamanların moda cümlesinden bir kelime ama sanırım bana en uygunuda bu idi.. Ders alıp ders veririm, dersini alamayana sınıfın kapısını gösteririm.. Kimsenin aynadaki görüntümü benden alacak hali yok ya de mi adocum..