Ordu kendini Vurdu! bu kez.

Bilmiyorum dikkat ettiniz mi?

Ergenekon (ETÖ) 10 dalgası devam ediyor ve bir anda Türkiye’ye sükunet çöktü.

Gün geçmeksizin şehitler verdiğimiz PKK örgütü…

Büyük şehirlerde yaşanılan terör kargaşası…

Aydın zümresine yapılan suikast girişimleri…

Doğuda meydana gelen çatışmalar…

Bir sessizlik hâkim bu yanda. Elbette ETÖ’nün Ordu içinde ve dışında yapılanması, yer altında silah saklanmasına kadar giden Gladio örgütlenmesi…

Bir an da, birden bire aniden örgütlenen, partizanlar oluşturmak değil bu.

Bütün bunlar; Behriye ÜÇOK, Uğur MUMCU, Muammer AKSOY gibi bir daha Türkiye’ye gelemeyecek, vatan sevdalılarının ölümlerinin üzerinden atlayarak, Susurluk olayında patlak vererek bu zamana kadar gelmiş. Hatta ve hatta ciddi bir sorgulamanın içinde Turgut Özal’ın ölümünde bile ETÖ’nün parmağı olabilir senaryoları yazılmaya başlanmıştır.

Türkiye’de şu an bir kamuoyu yoklaması yapılsa; “En çok Hangi Kurum’a Güveniyor sunuz?” diye… Daha önce vatandaşın gözünde bir numara olan “Ordu- Asker” ikilisi, şimdilerde arka sıraya gerilemiş, ciddi bir “güvensizlik” yaratmıştır.

Bu Ülkede Aydınını kaybeden halk, yıllarca PKK Terör örgütüne vatan evladını şehit vermiş, Bunun yanında masum vatandaşının da katledilmesini görmüştür.

Tıpkı, Gökyüzünde oynayan bir tiyatro gibi “Ergenekon Serisini” izleyen bizler, ciddi bir güven bunalımına sürüklenmiştir.

Kamuoyunda çalıştıkları kurumlarda “Emir veren” durumunda olan isimlerin böyle bir örgütlenme içerisinde bulunmaları ve de Cumhuriyet Savcılarınca da sorgulanması tek kelimeyle “Vahim” Atatürk’ün Savcıları Cumhuriyet’le birleştirmesi ve onu diğer makamlardan yüceltmesi boşuna değil elbet.

Diğer yandan ise, böyle bir örgütlenmenin deşifre edilerek, devlet kurumlarına karşı güven oluşturulması da sevindirici olabilir, olabilir diyorum çünkü, susurluk olayı gibi yarıda kalmaz, soruşturmalar bir zaman sonra halkın dikkatinden kaybedilip, bir müddet sonra tekrar deşifre edilmek üzere raf’a kaldırılmazsa.

Esas gerçeklikte burada.

Ergenekon 1 ile başlayıp, 10 ile devam eden serinin nihayete erdirilerek, geçmişte yaşanılan üzücü olayların, faili meçhullerin, güvensizliklerin, patlayan bombaların, parçalanan vücutların, akan gözyaşların tekrar edilmeksizin kapanması…

Kimilerinin “cahil işte” söylemlerine muhatap kalacağım ama bütün bunlar; sen, ben, o, bizlerin oluşturduğu taban’ın düşünceleri…

Esas olan da bu değil mi?

Güven, Türkiye’yi, Türk İnsanını hiç bu kadar terk etmemişti!